Incipit {specialis}
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Początek {specjalne}
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Panie, otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Psalm 3 [0]
3:2 Panie, przecz się rozmnożyli, co mię trapią? * wiele ich powstają przeciwko mnie.
3:3 Wiele ich mówią duszy mojéj: * Nie ma ten zbawienia w Bogu swoim.
3:4 Ano ty, Panie, jesteś obrońca mój, * chwała moja, i podwyższający głowę moję.
3:5 Głosem moim wołałem do Pana: * i wysłuchał mię z góry świętéj swojéj.
3:6 Jam spał i twardom zasnął: * i wstałem; bo Pan obronił mię.
3:7 Nie będę się bał tysięcy ludu około mnie leżącego: * powstań, Panie, wybaw mię, Boże mój.
3:8 Boś ty pobił wszystkie sprzeciwiające mi się bez przyczyny: * pokruszyłeś zęby grzeszników.
3:9 Pańskie jest wybawienie: * a nad ludem twoim błogosławieństwo twoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Invitatorium {Antiphona Votiva}
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Dóminus tecum.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Dóminus tecum.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus tecum.
Ant. Ave María, grátia plena, * Dóminus tecum.
|
Wezwanie {Antyfona Wotywa}
Ant. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
Ant. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Pan z Tobą.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Pan z Tobą.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pan z Tobą.
Ant. Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna, * Pan z Tobą.
|
Hymnus {Votiva}
Quem terra, pontus, ǽthera
Colunt, adórant, prædicant,
Trinam regéntem máchinam,
Claustrum Maríæ báiulat.
Cui luna, sol, et ómnia
Desérviunt per témpora,
Perfúsa cæli grátia,
Gestant puéllæ víscera.
Beáta Mater múnere,
Cuius supérnus ártifex
Mundum pugíllo cóntinens,
Ventris sub arca clausus est.
Beáta cæli núntio,
Fœcúnda sancto Spíritu,
Desiderátus géntibus,
Cuius per alvum fusus est.
Glória tibi, Dómine,
Qui natus es de Vírgine,
Cum Patre, et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {Wotywa}
Którego ziemia, morze, gwiazdy
Czczą, uwielbiają, wysławiają,
Trojaką kierującego budową świata,
Tego zamknięty nosi żywot Maryi
Któremu księżyc, słońce i wszystko
Służy po wszystkie czasy,
Tego łaską niebieską przepełnione
Noszą wnętrzności dziewicy.
Błogosławiona darem Matka,
W której żywota arce
Zamknięty jest najwyższy Stwórca,
Dłonią świat obejmujący.
Błogosławiona przez posła niebieskiego,
Płodna z Ducha Świętego,
Przez której żywot zesłany został
Pożądany narodów.
Chwała twa Panie niech słynie,
Z Przeczystej Panny zrodzony:
Z Ojcem, i Duchem światłości,
Na nieskończone wieczności.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ Votiva}
Nocturn I.
Ant. Liberásti virgam * hereditátis tuæ.
Psalmus 73 [1]
73:1 Ut quid, Deus, repulísti in finem: * irátus est furor tuus super oves páscuæ tuæ?
73:2 Memor esto congregatiónis tuæ, * quam possedísti ab inítio.
73:2 Redemísti virgam hereditátis tuæ: * mons Sion, in quo habitásti in eo.
73:3 Leva manus tuas in supérbias eórum in finem: * quanta malignátus est inimícus in sancto!
73:4 Et gloriáti sunt qui odérunt te: * in médio solemnitátis tuæ.
73:5 Posuérunt signa sua, signa: * et non cognovérunt sicut in éxitu super summum.
73:6 Quasi in silva lignórum secúribus excidérunt iánuas eius in idípsum: * in secúri et áscia deiecérunt eam.
73:7 Incendérunt igni Sanctuárium tuum: * in terra polluérunt tabernáculum nóminis tui.
73:8 Dixérunt in corde suo cognátio eórum simul: * Quiéscere faciámus omnes dies festos Dei a terra.
73:9 Signa nostra non vídimus, iam non est prophéta: * et nos non cognóscet ámplius.
73:10 Úsquequo, Deus, improperábit inimícus: * irrítat adversárius nomen tuum in finem?
73:11 Ut quid avértis manum tuam, et déxteram tuam, * de médio sinu tuo in finem?
73:12 Deus autem Rex noster ante sǽcula: * operátus est salútem in médio terræ.
73:13 Tu confirmásti in virtúte tua mare: * contribulásti cápita dracónum in aquis.
73:14 Tu confregísti cápita dracónis: * dedísti eum escam pópulis Æthíopum.
73:15 Tu dirupísti fontes, et torréntes: * tu siccásti flúvios Ethan.
73:16 Tuus est dies, et tua est nox: * tu fabricátus es auróram et solem.
73:17 Tu fecísti omnes términos terræ: * æstátem et ver tu plasmásti ea.
73:18 Memor esto huius, inimícus improperávit Dómino: * et pópulus insípiens incitávit nomen tuum.
73:19 Ne tradas béstiis ánimas confiténtes tibi, * et ánimas páuperum tuórum ne obliviscáris in finem.
73:20 Réspice in testaméntum tuum: * quia repléti sunt, qui obscuráti sunt terræ dómibus iniquitátum.
73:21 Ne avertátur húmilis factus confúsus: * pauper et inops laudábunt nomen tuum.
73:22 Exsúrge, Deus, iúdica causam tuam: * memor esto improperiórum tuórum, eórum quæ ab insipiénte sunt tota die.
73:23 Ne obliviscáris voces inimicórum tuórum: * supérbia eórum, qui te odérunt, ascéndit semper.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony Wotywa}
Nokturn I.
Ant. Uwolniłeś pręt * dziedzictwa twego.
Psalm 73 [1]
73:1 Przeczżeś, Boże, odegnał nas do końca: * rozgniewała się zapalczywość twoja na owce pastwiska twego?
73:2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, * któreś posiadł od początku.
73:2 Odkupiłeś pręt dziedzictwa twego: * górę Syon, na któréjeś mieszkał.
73:3 Podnieś ręce twoje na pychy ich, na koniec: * jako wiele nabroił nieprzyjaciel w świątnicy!
73:4 I chlubili się, którzy cię nienawidzą: * w pośrodku święta uroczystego twego.
73:5 Położyli znaki swoje za znaki: * a nie poznali, jako na wyjściu na wierzch.
73:6 Jako w lesie drzew siekierami, wyrębowali drzwi jego pospołu: * toporem i oskardem obalili je.
73:7 Zapalili ogniem świątnicę twą: * na ziemi splugawili przybytek imienia twego.
73:8 Mówili w sercu swojem, rodzaj ich pospołu: * Uczyńmy, że ustaną wszystkie święta Boże z ziemie.
73:9 Znaków naszych nie widzieliśmy, już niemasz proroka: * i już nas więcéj nie pozna.
73:10 Dokądże, Boże, nieprzyjaciel urągać będzie: * draźni przeciwnik imię twe do końca?
73:11 Czemuż odwracasz rękę twoję, i prawicę twoję, * z pośrodku zanadrza twego do końca?
73:12 Ale Bóg król nasz przed wieki: * sprawił zbawienie w pośrodku ziemie.
73:13 Tyś utwierdził mocą twoją morze: * pokruszyłeś głowy smoków w wodach.
73:14 Tyś potarł głowy smokowe: * dałeś go na pokarm ludziom Murzyńskim.
73:15 Tyś przerwał źródła i potoki: * tyś wysuszył rzeki Ethan.
73:16 Twójci jest dzień, i twoja jest noc: * tyś udziałał zorzę i słońce.
73:17 Tyś uczynił wszystkie granice ziemie: * lato i wiosnę, tyś je sprawił.
73:18 Pamiętaj na to, nieprzyjaciel urągał Panu: * a lud bezrozumny draźnił imię twoje.
73:19 Nie podawaj bestyom dusz wyznawających tobie, * i dusz ubogich twoich nie zapominaj do końca.
73:20 Wejrzyj na Testament twój: * albowiem napełnieni są najpodlejsi na ziemi domów nieprawości.
73:21 Niech się nie wraca nędznik zawstydzony: * ubogi a niedostateczny będą chwalić imię twoje.
73:22 Powstań, Boże, rozsądź sprawę twoję: * pomnij na pohańbienia twoje, które się dzieją od głupiego cały dzień.
73:23 Nie zapominaj głosów nieprzyjaciół twoich: * pycha tych, którzy cię nienawidzą, ku górze idzie zawsze.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 74 [2]
74:2 Confitébimur tibi, Deus: * confitébimur, et invocábimus nomen tuum.
74:3 Narrábimus mirabília tua: * cum accépero tempus, ego iustítias iudicábo.
74:4 Liquefácta est terra, et omnes qui hábitant in ea: * ego confirmávi colúmnas eius.
74:5 Dixi iníquis: Nolíte iníque ágere: * et delinquéntibus: Nolíte exaltáre cornu:
74:6 Nolíte extóllere in altum cornu vestrum: * nolíte loqui advérsus Deum iniquitátem.
74:7 Quia neque ab Oriénte, neque ab Occidénte, neque a desértis móntibus: * quóniam Deus iudex est.
74:8 Hunc humíliat, et hunc exáltat: * quia calix in manu Dómini vini meri plenus misto.
74:9 Et inclinávit ex hoc in hoc: verúmtamen fæx eius non est exinaníta: * bibent omnes peccatóres terræ.
74:10 Ego autem annuntiábo in sǽculum: * cantábo Deo Iacob.
74:11 Et ómnia córnua peccatórum confríngam: * et exaltabúntur córnua iusti.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Liberásti virgam hereditátis tuæ.
|
Psalm 74 [2]
74:2 Wyznawać ci będziemy, Boże: * wyznawać będziemy, i wzywać imienia twego.
74:3 Opowiadać będziemy dziwne sprawy twoje: * gdy wezmę czas, ja sprawiedliwości sądzić będę.
74:4 Roztopiła się ziemia i wszyscy, którzy mieszkają na niéj: * jam umocnił filary jéj.
74:5 Mówiłem nieprawym: Nie czyńcie nieprawości: * a występnym: Nie podnoście rogu.
74:6 Nie podnoście ku górze rogu waszego: * nie mówcie przeciw Bogu nieprawości.
74:7 Bo ani od wschodu, ani od zachodu, ani od pustych gór: * albowiem Bóg jest sędzia.
74:8 Tego poniża, a owego podwyższa: * bo w ręce Pańskiéj jest kielich wina szczerego, pełen zmięszania.
74:9 I nachylił z tego w on: wszakże drożdże jego nie wylały się: * będą pić wszyscy grzesznicy ziemie.
74:10 A ja będę opowiadał na wieki: * będę śpiewał Bogu Jakóbowemu.
74:11 I wszystkie rogi grzeszników połamię: * a rogi sprawiedliwego będą wywyższone.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Uwolniłeś pręt dziedzictwa twego.
|
Ant. Tu es Deus * qui facis mirabília.
Psalmus 76 [3]
76:2 Voce mea ad Dóminum clamávi: * voce mea ad Deum, et inténdit mihi.
76:3 In die tribulatiónis meæ Deum exquisívi, mánibus meis nocte contra eum: * et non sum decéptus.
76:4 Rénuit consolári ánima mea, * memor fui Dei, et delectátus sum, et exercitátus sum: et defécit spíritus meus.
76:5 Anticipavérunt vigílias óculi mei: * turbátus sum, et non sum locútus.
76:6 Cogitávi dies antíquos: * et annos ætérnos in mente hábui.
76:7 Et meditátus sum nocte cum corde meo, * et exercitábar, et scopébam spíritum meum.
76:8 Numquid in ætérnum proíciet Deus: * aut non appónet ut complacítior sit adhuc?
76:9 Aut in finem misericórdiam suam abscíndet, * a generatióne in generatiónem?
76:10 Aut obliviscétur miseréri Deus? * aut continébit in ira sua misericórdias suas?
76:11 Et dixi: Nunc cœpi: * hæc mutátio déxteræ Excélsi.
76:12 Memor fui óperum Dómini: * quia memor ero ab inítio mirabílium tuórum.
76:13 Et meditábor in ómnibus opéribus tuis: * et in adinventiónibus tuis exercébor.
76:14 Deus, in sancto via tua: quis Deus magnus sicut Deus noster? * tu es Deus qui facis mirabília.
76:15 Notam fecísti in pópulis virtútem tuam: * redemísti in brácchio tuo pópulum tuum, fílios Iacob et Ioseph.
76:17 Vidérunt te aquæ, Deus, vidérunt te aquæ: * et timuérunt, et turbátæ sunt abýssi.
76:18 Multitúdo sónitus aquárum: * vocem dedérunt nubes.
76:18 Étenim sagíttæ tuæ tránseunt: * vox tonítrui tui in rota.
76:19 Illuxérunt coruscatiónes tuæ orbi terræ: * commóta est, et contrémuit terra.
76:20 In mari via tua, et sémitæ tuæ in aquis multis: * et vestígia tua non cognoscéntur.
76:21 Deduxísti sicut oves pópulum tuum, * in manu Móysi et Aaron.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tu es Deus qui facis mirabília.
|
Ant. Tyś jest Bóg, * który dziwy czynisz.
Psalm 76 [3]
76:2 Głosem moim wołałem do Pana: * głosem moim do Boga, i wysłuchał mię.
76:3 W dzień utrapienia mego szukałem Boga, rękami memi w nocy ku niemu: * a nie jestem omylon.
76:4 Nie chciała się dać pocieszyć dusza moja, * wspomniałem na Boga, i kochałem się, i rozmyślałem: i ustał duch mój.
76:5 Uprzedzały straże nocne oczy moje: * trwożyłem się, a nie mówiłem.
76:6 Rozmyślałem dni starodawne: * i roki wieczne miałem na pamięci.
76:7 I rozważałem w nocy w sercu mojem, * i ćwiczyłem się, i umiatałem ducha mojego.
76:8 Izali na wieki Bóg odrzuci: * czy nie przyda, aby jeszcze był łaskaw?
76:9 Czyli do końca odetnie miłosierdzie swoje, * od rodzaju aż do rodzaju?
76:10 Czyli Bóg zapamięta zmiłować się? * albo w gniewie swym zatrzyma litości swoje?
76:11 I rzekłem: Terazem począł: * ta jest odmiana prawice Najwyższego.
76:12 Wspominałem na sprawy Pańskie: * bo będę pamiętał na dziwy twoje od początku.
76:13 I będę rozmyślał o wszystkich sprawach twoich: * i będę się ćwiczył w wynalazkach twoich.
76:14 Boże, w świątości droga twoja: któryż Bóg wielki, jako Bóg nasz? * tyś jest Bóg, który dziwy czynisz.
76:15 Oznajmiłeś między narody moc twoję: * odkupiłeś ramieniem twojem lud twój, syny Jakób i Józeph.
76:17 Ujrzały cię wody, Boże, ujrzały cię wody: * i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.
76:18 Wielkość szumu wód: * obłoki głos wypuściły.
76:18 Ale i strzały twoje przechodzą: * głos gromu twego na około.
76:19 Błyskawice twoje okrąg ziemie oświecały: * wzruszyła się, i zatrzęsła się ziemia.
76:20 Na morzu droga twoja, i ścieżki twoje na wodach wielkich: * a śladów twoich znać nie będzie.
76:21 Prowadziłeś lud twój jako owce, * przez rękę Mojżesza i Aarona.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Tyś jest Bóg, który dziwy czynisz.
|
Ant. Inclináte * aurem vestram in verba oris mei.
Psalmus 77(1-35) [4]
77:1 Atténdite, pópule meus, legem meam: * inclináte aurem vestram in verba oris mei.
77:2 Apériam in parábolis os meum: * loquar propositiónes ab inítio.
77:3 Quanta audívimus et cognóvimus ea: * et patres nostri narravérunt nobis.
77:4 Non sunt occultáta a fíliis eórum: * in generatióne áltera.
77:4 Narrántes laudes Dómini, et virtútes eius: * et mirabília eius, quæ fecit.
77:5 Et suscitávit testimónium in Iacob: * et legem pósuit in Israël.
77:5 Quanta mandávit pátribus nostris nota fácere ea fíliis suis: * ut cognóscat generátio áltera.
77:6 Fílii qui nascéntur, et exsúrgent, * et narrábunt fíliis suis.
77:7 Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscántur óperum Dei: * et mandáta eius exquírant.
77:8 Ne fiant sicut patres eórum: * generátio prava et exásperans.
77:8 Generátio, quæ non diréxit cor suum: * et non est créditus cum Deo spíritus eius.
77:9 Fílii Ephrem intendéntes et mitténtes arcum: * convérsi sunt in die belli.
77:10 Non custodiérunt testaméntum Dei: * et in lege eius noluérunt ambuláre.
77:11 Et oblíti sunt benefactórum eius: * et mirabílium eius quæ osténdit eis.
77:12 Coram pátribus eórum fecit mirabília in terra Ægýpti: * in campo Táneos.
77:13 Interrúpit mare, et perdúxit eos: * et státuit aquas quasi in utre.
77:14 Et dedúxit eos in nube diéi: * et tota nocte in illuminatióne ignis.
77:15 Interrúpit petram in erémo: * et adaquávit eos velut in abýsso multa.
77:16 Et edúxit aquam de petra: * et dedúxit tamquam flúmina aquas.
77:17 Et apposuérunt adhuc peccáre ei: * in iram excitavérunt Excélsum in inaquóso.
77:18 Et tentavérunt Deum in córdibus suis, * ut péterent escas animábus suis.
77:19 Et male locúti sunt de Deo: * dixérunt: Numquid póterit Deus paráre mensam in desérto?
77:20 Quóniam percússit petram, et fluxérunt aquæ: * et torréntes inundavérunt.
77:20 Numquid et panem póterit dare, * aut paráre mensam pópulo suo?
77:21 Ídeo audívit Dóminus, et dístulit: * et ignis accénsus est in Iacob, et ira ascéndit in Israël.
77:22 Quia non credidérunt in Deo: * nec speravérunt in salutári eius:
77:23 Et mandávit núbibus désuper: * et iánuas cæli apéruit.
77:24 Et pluit illis manna ad manducándum: * et panem cæli dedit eis.
77:25 Panem Angelórum manducávit homo, * cibária misit eis in abundántia.
77:26 Tránstulit Austrum de cælo: * et indúxit in virtúte sua Áfricum.
77:27 Et pluit super eos sicut púlverem carnes: * et sicut arénam maris volatília pennáta.
77:28 Et cecidérunt in médio castrórum eórum: * circa tabernácula eórum.
77:29 Et manducavérunt, et saturáti sunt nimis, et desidérium eórum áttulit eis: * non sunt fraudáti a desidério suo.
77:30 Adhuc escæ eórum erant in ore ipsórum: * et ira Dei ascéndit super eos.
77:31 Et occídit pingues eórum, * et eléctos Israël impedívit.
77:32 In ómnibus his peccavérunt adhuc: * et non credidérunt in mirabílibus eius.
77:33 Et defecérunt in vanitáte dies eórum: * et anni eórum cum festinatióne.
77:34 Cum occíderet eos, quærébant eum: * et revertebántur, et dilúculo veniébant ad eum.
77:35 Et rememoráti sunt quia Deus adiútor est eórum: * et Deus excélsus redémptor eórum est.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Nakłońcie * ucha swego ku słowom ust moich.
Psalm 77(1-35) [4]
77:1 Słuchajcie, ludu mój, zakonu mego: * nakłońcie ucha swego ku słowom ust moich.
77:2 Otworzę w podobieństwach usta moje: * będę powiadał gadki od początku.
77:3 Jako wielkieśmy rzeczy słyszeli i poznali: * i ojcowie nasi powiadali nam.
77:4 Nie zataiły się przed syny ich: * w drugim narodzie.
77:4 Powiadając chwały Pańskie, i mocy jego: * i cuda jego, które czynił.
77:5 I wzbudził świadectwo w Jakóbie: * a zakon położył w Izraelu.
77:5 Jako wielkie rzeczy rozkazał ojcom naszym, aby je oznajmili synom swoim: * aby wiedział rodzaj drugi.
77:6 Synowie, którzy się narodzą, i powstaną, * i będą je powiadać synom swoim.
77:7 Żeby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali spraw Bożych: * i pytali się o mandaciech jego.
77:8 Aby nie byli jako ojcowie ich: * naród zły i draźniący.
77:8 Naród, który nie prostował serca swego: * i nie był wiernym Bogu duch jego.
77:9 Synowie Ephrem, naciągający i spuszczający łuk: * podali tył w dzień wojny.
77:10 Nie strzegli Testamentu Bożego: * i nie chcieli chodzić w zakonie jego.
77:11 I zapamiętali dobrodziejstw jego: * i cudów jego, które im ukazał.
77:12 Przed ojcy ich czynił dziwy w ziemi Egipskiéj: * na polu Tanejskiem.
77:13 Rozerwał morze i przeprowadził je: * i zastawił wody, jako w skórzanym worze.
77:14 I prowadził je w obłoku we dnie: * a przez całą noc w rozświeceniu ognia.
77:15 Rozszczepił skałę na puszczy: * i napoił je, jako w wielkiéj głębokości.
77:16 I wywiódł wodę z opoki: * i prowadził wody jako z rzeki.
77:17 A przydali jeszcze grzeszyć przeciw jemu: * wzruszyli ku gniewu Najwyższego na miejscu bezwodnem.
77:18 I kusili Boga w sercach swoich, * prosząc pokarmu duszom swoim.
77:19 I mówili źle o Bogu: * rzekli: Izali Bóg może stół zgotować na puszczy?
77:20 Bo uderzył w skałę, i wypłynęły wody: * i strumienie wezbrały.
77:20 Izali i chleb będzie mógł dać, * albo nagotować stół ludowi swemu?
77:21 Przetóż usłyszał Pan, i odłożył: * i ogień zapalił się przeciw Jakóbowi, i gniew powstał przeciw Izraelowi.
77:22 Bo nie wierzyli w Boga: * ani mieli nadzieje w zbawieniu jego.
77:23 I rozkazał obłokom zwierzchu: * i otworzył forty niebieskie.
77:24 I dżdżył im mannę ku jedzeniu: * i dał im chleb niebieski.
77:25 Chleba Anielskiego pożywał człowiek, * posłał im pokarmów dostatkiem.
77:26 Przeniósł wiatr południowy z nieba: * i przeniósł mocą swą wiatr z zachodu.
77:27 I spuścił na nie mięso, jako proch: * a jako piasek morski ptastwo skrzydlaste.
77:28 I upadło w pośród ich obozu: * około ich namiotów.
77:29 I jedli, i najedli się bardzo, i uczynił dosyć ich chciwości: * nie byli omyleni w żądzy swojéj.
77:30 Jeszcze pokarmy ich były w gębiech ich: * a gniew Boży zstąpił na nie.
77:31 I pobił tłuszcze ich, * a wybór Izraelczyków spętał.
77:32 W tem wszystkiem jeszcze grzeszyli: * i nie wierzyli cudom jego.
77:33 I ustały w marności dni ich: * i lata ich z prędkością.
77:34 Gdy je zabijał, szukali go: * i wracali się, i raniuczko chodzili do niego.
77:35 I wspomnieli, że Bóg jest ich pomocnikiem: * a Bóg wysoki jest ich odkupicielem.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 77(36-72) [5]
77:36 Et dilexérunt eum in ore suo, * et lingua sua mentíti sunt ei.
77:37 Cor autem eórum non erat rectum cum eo: * nec fidéles hábiti sunt in testaménto eius.
77:38 Ipse autem est miséricors, et propítius fiet peccátis eórum: * et non dispérdet eos.
77:38 Et abundávit ut avérteret iram suam: * et non accéndit omnem iram suam:
77:39 Et recordátus est quia caro sunt: * spíritus vadens et non rédiens.
77:40 Quóties exacerbavérunt eum in desérto, * in iram concitavérunt eum in inaquóso?
77:41 Et convérsi sunt, et tentavérunt Deum: * et Sanctum Israël exacerbavérunt.
77:42 Non sunt recordáti manus eius, * die qua redémit eos de manu tribulántis.
77:43 Sicut pósuit in Ægýpto signa sua, * et prodígia sua in campo Táneos.
77:44 Et convértit in sánguinem flúmina eórum: * et imbres eórum, ne bíberent.
77:45 Misit in eos cœnomyíam, et comédit eos: * et ranam, et dispérdidit eos.
77:46 Et dedit ærúgini fructus eórum: * et labóres eórum locústæ.
77:47 Et occídit in grándine víneas eórum: * et moros eórum in pruína.
77:48 Et trádidit grándini iuménta eórum: * et possessiónem eórum igni.
77:49 Misit in eos iram indignatiónis suæ: * indignatiónem, et iram, et tribulatiónem: immissiónes per ángelos malos.
77:50 Viam fecit sémitæ iræ suæ, non pepércit a morte animábus eórum: * et iuménta eórum in morte conclúsit.
77:51 Et percússit omne primogénitum in terra Ægýpti: * primítias omnis labóris eórum in tabernáculis Cham.
77:52 Et ábstulit sicut oves pópulum suum: * et perdúxit eos tamquam gregem in desérto.
77:53 Et dedúxit eos in spe, et non timuérunt: * et inimícos eórum opéruit mare.
77:54 Et indúxit eos in montem sanctificatiónis suæ: * montem, quem acquisívit déxtera eius.
77:54 Et eiécit a fácie eórum gentes: * et sorte divísit eis terram in funículo distributiónis.
77:55 Et habitáre fecit in tabernáculis eórum: * tribus Israël.
77:56 Et tentavérunt, et exacerbavérunt Deum excélsum: * et testimónia eius non custodiérunt.
77:57 Et avertérunt se, et non servavérunt pactum: * quemádmodum patres eórum convérsi sunt in arcum pravum.
77:58 In iram concitavérunt eum in cóllibus suis: * et in sculptílibus suis ad æmulatiónem eum provocavérunt.
77:59 Audívit Deus, et sprevit: * et ad níhilum redégit valde Israël.
77:60 Et répulit tabernáculum Silo: * tabernáculum suum, ubi habitávit in homínibus.
77:61 Et trádidit in captivitátem virtútem eórum: * et pulchritúdinem eórum in manus inimíci.
77:62 Et conclúsit in gládio pópulum suum: * et hereditátem suam sprevit.
77:63 Iúvenes eórum comédit ignis: * et vírgines eórum non sunt lamentátæ.
77:64 Sacerdótes eórum in gládio cecidérunt: * et víduæ eórum non plorabántur.
77:65 Et excitátus est tamquam dórmiens Dóminus: * tamquam potens crapulátus a vino.
77:66 Et percússit inimícos suos in posterióra: * oppróbrium sempitérnum dedit illis.
77:67 Et répulit tabernáculum Ioseph: * et tribum Éphraim non elégit.
77:68 Sed elégit tribum Iuda, * montem Sion quem diléxit.
77:69 Et ædificávit sicut unicórnium sanctifícium suum in terra, * quam fundávit in sǽcula.
77:70 Et elégit David, servum suum, et sústulit eum de grégibus óvium: * de post fœtántes accépit eum,
77:71 Páscere Iacob, servum suum, * et Israël, hereditátem suam:
77:72 Et pavit eos in innocéntia cordis sui: * et in intelléctibus mánuum suárum dedúxit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Inclináte aurem vestram in verba oris mei.
|
Psalm 77(36-72) [5]
77:36 I miłowali go usty swemi, * a językiem swym kłamali mu.
77:37 A serce ich nie było proste ku niemu: * ani byli wiernymi w Testamencie jego.
77:38 A on jest miłosierny, i miłościw będzie grzechom ich: * i nie zatraci ich.
77:38 I wiele uczynił, aby odwracał gniew swój: * i nie zapalił wszystkiego gniewu swego:
77:39 I pamiętał, że byli ciałem: * wiatr idący a nie wracający się.
77:40 Jako często draźnili go na puszczy, * do gniewu pobudzali go na miejscach bezwodnych?
77:41 I wrócili się, i kusili Boga: * i drażnili Świętego Izraelskiego.
77:42 Nie pamiętali na rękę jego w dzień, * w który je odkupił z ręki trapiącego.
77:43 Jako pokazował w Egipcie znaki swoje, * i cuda swe na polu Tanejskiem.
77:44 I przemienił w krew rzeki ich: * i deszcze ich, aby nie pili.
77:45 Puścił na nie rozmaitą muchę, i kąsała je: * i żabę, i wygubiła je.
77:46 I dał ich owoce chrząszczom: * i robotę ich szarańczy.
77:47 I poraził gradem winnice ich: * a morwy ich mrozem.
77:48 I podał gradowi bydło ich: * a majętności ogniowi.
77:49 Puścił na nie gniew zapalczywości swojéj: * popędliwość, i rozgniewanie, i utrapienie: przypuszczenia przez Anioły złe.
77:50 Uczynił drogę ścieżce gniewu swego, nie wypuścił dusz ich od śmierci: * i bydło ich w śmierci zawarł.
77:51 I pobił wszystkie pierworodne w ziemi Egipskiéj: * pierwiatski wszystkich prac ich w przybytkach Cham.
77:52 I odjął lud swój jako owce: * prowadził je jako stado na puszczy.
77:53 I prowadził je w nadziei, i nie bali się: * a nieprzyjacioły ich okryło morze.
77:54 I przywiódł je na górę poświęcenia swego * górę, któréj dostała prawica jego.
77:54 I wyrzucił przed nimi pogany: * i losem rozdzielił im ziemię sznurem pomiaru.
77:55 I dał mieszkania w przybytkach ich: * pokoleniom Izraelskim.
77:56 I kusili, i obrazili Boga wysokiego: * i nie strzegli świadectw jego.
77:57 I odwrócili się, a nie zachowali umowy: * jako i ojcowie ich wywrócili się, jako łuk opaczny.
77:58 Ku gniewu go wzruszyli na swych pagórkach: * a rycinami swemi pobudzili go ku zapalczywości.
77:59 Usłyszał Bóg, i wzgardził: * i wniwecz obrócił bardzo lud Izraelski.
77:60 I odrzucił przybytek Sylo: * przybytek swój, kędy mieszkał między ludźmi.
77:61 I podał moc ich w niewolą: * i piękność ich w ręce nieprzyjacielskie.
77:62 I dał pod miecz lud swój: * i wzgardził dziedzictwo swoje.
77:63 Młodzieńce ich ogień pożarł: * a panien ich nie płakano.
77:64 Kapłani ich od miecza polegli: * a wdowy ich nie chodziły w żałobie.
77:65 I ocucił się Pan jako ze snu: * jako mocarz, upiwszy się winem.
77:66 I zaraził nieprzyjacioły swe na pośladkach: * dał im hańbę wieczną.
77:67 I odrzucił namiot Józephów: * i nie obrał pokolenia Ephraim.
77:68 Ale obrał pokolenie Judy, * górę Syon, którą umiłował.
77:69 I zbudował, jako jednorożców, świątnicę swoję na ziemi, * którą ugruntował na wieki.
77:70 I obrał Dawida, sługę swego, i wziął go od trzód owiec: * od kotnych owiec wziął go,
77:71 Aby pasł Jakóba, sługę jego, * i Izraela, dziedzictwo jego.
77:72 I pasł je w niewinności serca swego: * a w roztropności rąk swoich prowadził je.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Nakłońcie ucha swego ku słowom ust moich.
|
Ant. Propítius esto * peccátis nostris, Dómine.
Psalmus 78 [6]
78:1 Deus, venérunt gentes in hereditátem tuam, polluérunt templum sanctum tuum: * posuérunt Ierúsalem in pomórum custódiam.
78:2 Posuérunt morticína servórum tuórum, escas volatílibus cæli: * carnes sanctórum tuórum béstiis terræ.
78:3 Effudérunt sánguinem eórum tamquam aquam in circúitu Ierúsalem: * et non erat qui sepelíret.
78:4 Facti sumus oppróbrium vicínis nostris: * subsannátio et illúsio his, qui in circúitu nostro sunt.
78:5 Úsquequo, Dómine, irascéris in finem: * accendétur velut ignis zelus tuus?
78:6 Effúnde iram tuam in gentes, quæ te non novérunt: * et in regna quæ nomen tuum non invocavérunt:
78:7 Quia comedérunt Iacob: * et locum eius desolavérunt.
78:8 Ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum, cito antícipent nos misericórdiæ tuæ: * quia páuperes facti sumus nimis.
78:9 Ádiuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: * et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum:
78:10 Ne forte dicant in géntibus: Ubi est Deus eórum? * et innotéscat in natiónibus coram óculis nostris.
78:10 Últio sánguinis servórum tuórum, qui effúsus est: * intróeat in conspéctu tuo gémitus compeditórum.
78:11 Secúndum magnitúdinem brácchii tui, * pósside fílios mortificatórum.
78:12 Et redde vicínis nostris séptuplum in sinu eórum: * impropérium ipsórum, quod exprobravérunt tibi, Dómine.
78:13 Nos autem pópulus tuus, et oves páscuæ tuæ, * confitébimur tibi in sǽculum.
78:13 In generatiónem et generatiónem * annuntiábimus laudem tuam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Propítius esto peccátis nostris, Dómine.
|
Ant. Bądź miłościw * grzechom naszym, Panie.
Psalm 78 [6]
78:1 Boże, przyszli poganie na dziedzictwo twoje, splugawili kościół twój święty: * obrócili Jeruzalem w budkę na chowanie jabłek.
78:2 Porzucili trupy sług twoich na strawę ptakom powietrznym: * ciała świętych twoich zwierzętom ziemskim.
78:3 Rozlali krew ich jako wodę około Jeruzalem: * a nie był, ktoby pogrzebł.
78:4 Staliśmy się pohańbieniem u sąsiadów naszych: * śmiechowiskiem i igrzyskiem u tych, którzy są w okolicy naszéj.
78:5 Dokądże, Panie, gniewać się będziesz do końca: * rozpali się jako ogień zapalczywość twoja?
78:6 Wyléj gniew twój na pogany, którzy cię nie znają: * i na królestwa, które imienia twego nie wzywały:
78:7 Albowiem pożarli Jakóba: * i miejsce jego spustoszyli.
78:8 Nie wspominaj starych nieprawości naszych, niech nas rychło uprzedzą litości twoje: * bośmy się stali bardzo ubogimi.
78:9 Wspomożesz nas, Boże, zbawicielu nasz: a dla sławy imienia twego, Panie, wybaw nas: * a bądź miłościw grzechom naszym dla imienia twego:
78:10 Aby snadź nie mówili między pogany: Kędyż jest Bóg ich? * a niech znaczna będzie nad pogany, przed oczyma naszemi.
78:10 Pomsta krwie sług twoich, która jest wylana: * niech przyjdzie przed obliczność twoję wzdychanie spętanych.
78:11 Według wielmożności ramienia twego, * zachowaj syny pomordowanych.
78:12 A oddaj sąsiadom naszym siedmiorako do ich łona: * urąganie ich, którem urągali tobie, Panie.
78:13 A my, twój lud i owce pastwiska twego, * będziemyć wyznawać na wieki.
78:13 Od rodzaju do rodzaju * będziem opowiadać chwałę twoję.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Bądź miłościw grzechom naszym, Panie.
|
℣. Deus, in sancto via tua.
℟. Quis Deus magnus sicut Deus noster.
|
℣. Boże, w świątości droga twoja.
℟. Któryż Bóg wielki, jako Bóg nasz.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Précibus et méritis beátæ Maríæ semper Vírginis et ómnium Sanctórum, perdúcat nos Dóminus ad regna cælórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Przez modlitwy i zasługi błogosławionej Maryi zawsze Dziewicy, i wszystkich Świętych, niech nas Pan prowadzi do królewstwa niebieskiego. Amen.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 1
Luc 1:26-28
26 Missus est Angelus Gabriel a Deo in civitatem Galilaeae, cui nomen Nazareth,
27 Ad virginem desponsatam viro, cui nomen erat Ioseph, de domo David: et nomen virginis Maria.
28 Et ingressus Angelus ad eam dixit: Ave gratia plena: Dominus tecum: benedicta tu in mulieribus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Missus est Gábriel Angelus ad Maríam Vírginem desponsátam Ioseph, núntians ei verbum; et expavéscit Virgo de lúmine: ne tímeas, María, invenísti grátiam apud Dóminum:
* Ecce concípies et páries, et vocábitur Altíssimi Fílius.
℣. Dabit ei Dóminus Deus sedem David, patris eius, et regnábit in domo Iacob in ætérnum.
℟. Ecce concípies et páries, et vocábitur Altíssimi Fílius.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 1
Łk 1:26-28
26 Posłan jest Aniół Gabryel od Boga do miasta Galilejskiego, któremu imię Nazareth,
27 Do panny poślubionéj mężowi, któremu było Józeph, z domu Dawidowego: a imię panny Marya.
28 I wszedłszy Aniół do niéj, rzekł: Bądź pozdrowiona łaski pełna, Pan z tobą, błogosławionaś ty między niewiastami.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Posłan jest Aniół Gabrjel do Marji Panny, poślubionej Józefowi, głosząc jej słowo: a zlękła się Panna światła. Nie bój się, Maryo: albowiem nalazłaś łaskę u Pana:
* Oto poczniesz i porodzisz syna, a nazwan będzie Synem Najwyższego.
℣. Da mu Pan Bóg stolicę Dawida, ojca jego, i będzie królował w domu Jakóbowym na wieki.
℟. Oto poczniesz i porodzisz syna, a nazwan będzie Synem Najwyższego.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Cuius festum cólimus, ipsa Virgo vírginum intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.
Lectio 2
Luc 1:29-33
29 Quae cum audisset, turbata est in sermone eius, et cogitabat qualis esset ista salutatio.
30 Et ait Angelus ei: Ne timeas, Maria: invenisti enim gratiam apud Deum:
31 Ecce concipies in utero, et paries filium, et vocabis nomen eius Iesum:
32 Hic erit magnus, et Filius Altissimi vocabitur, et dabit illi Dominus Deus sedem David patris eius: et regnabit in domo Iacob in aeternum,
33 Et regni eius non erit finis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Ave, María, grátia plena; Dóminus tecum:
* Spíritus Sanctus supervéniet in te, et virtus Altíssimi obumbrábit tibi: quod enim ex te nascétur Sanctum, vocábitur Fílius Dei.
℣. Quómodo fiet istud, quóniam virum non cognósco? Et respóndens Angelus, dixit ei.
℟. Spíritus Sanctus supervéniet in te, et virtus Altíssimi obumbrábit tibi: quod enim ex te nascétur Sanctum, vocábitur Fílius Dei.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Panna nad pannami, której święto obchodzimy, wstawia się za nami u Pana. Amen.
Lekcja 2
Łk 1:29-33
29 Która gdy usłyszała, zatrwożyła się na mowę jego, i myśliła, jakieby to było pozdrowienie.
30 I rzekł jéj Aniół: Nie bój się, Maryo, albowiem nalazłaś łaskę u Boga.
31 Oto poczniesz w żywocie i porodzisz syna, a nazowiesz imię jego Jezus.
32 Ten będzie wielki, a będzie zwan Synem Najwyższego: i da mu Pan Bóg stolicę Dawida, ojca jego,
33 I będzie królował w domu Jakóbowym na wieki, a królestwa jego nie będzie końca.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Zdrowaś Maryja, łaski pełna, Pan z tobą:
* Duch Święty zstąpi na cię, a moc Najwyższego zaćmi tobie. Przetóż i co się z ciebie narodzi święte, będzie nazwano Synem Bożym.
℣. Jakóż się to stanie, gdyż męża nie znam? A Aniół odpowiedziawszy, rzekł jéj.
℟. Duch Święty zstąpi na cię, a moc Najwyższego zaćmi tobie. Przetóż i co się z ciebie narodzi święte, będzie nazwano Synem Bożym.
|
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 3
Luc 1:34-38
34 Dixit autem Maria ad Angelum: Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco?
35 Et respondens Angelus dixit ei: Spiritus Sanctus superveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi. Ideoque et quod nascetur ex te Sanctum, vocabitur Filius Dei.
36 Et ecce Elisabeth cognata tua, et ipsa concepit filium in senectute sua: et hic mensis sextus est illi, quae vocatur sterilis:
37 Quia non erit impossibile apud Deum omne verbum.
38 Dixit autem Maria: Ecce ancilla Domini: fiat mihi secundum verbum tuum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Súscipe verbum, Virgo María, quod tibi a Dómino per Angelum transmíssum est: concípies et páries Deum páriter et hóminem,
* Ut benedícta dicáris inter omnes mulíeres.
℣. Páries quidem fílium, et virginitátis non patiéris detriméntum: efficiéris grávida, et eris mater semper intácta.
℟. Ut benedícta dicáris inter omnes mulíeres.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ut benedícta dicáris inter omnes mulíeres.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 3
Łk 1:34-38
34 A Marya rzekła do Anioła: Jakóż się to stanie, gdyż męża nie znam?
35 A Aniół odpowiedziawszy, rzekł jéj: Duch Święty zstąpi na cię, a moc Najwyższego zaćmi tobie. Przetóż i co się z ciebie narodzi święte, będzie nazwano Synem Bożym.
36 A oto Elżbieta, krewna twoja, i ona poczęła syna w starości swéj, a ten miesiąc szósty jest onéj, którą zowią niepłodną.
37 Bo u Boga nie będzie żadne słowo niepodobne.
38 I rzekła Marya: Oto służebnica Pańska, niechaj mi się stanie według słowa twego.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Receive, O Virgin Mary, receive the word of the Lord, which is sent thee by His Angel; thou shalt conceive, and shalt bring forth God and Man together.
* And thou shalt be called blessed among all women.
℣. Thou shalt bring forth a son, and remain a maiden undefiled thou shalt conceive and be a Mother, still Virgin unspotted.
℟. And thou shalt be called blessed among all women.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. And thou shalt be called blessed among all women.
|
Nocturn II.
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 79 [7]
79:2 Qui regis Israël, inténde: * qui dedúcis velut ovem Ioseph.
79:2 Qui sedes super Chérubim, * manifestáre coram Éphraim, Béniamin, et Manásse.
79:3 Éxcita poténtiam tuam, et veni, * ut salvos fácias nos.
79:4 Deus, convérte nos: * et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
79:5 Dómine, Deus virtútum, * quoúsque irascéris super oratiónem servi tui?
79:6 Cibábis nos pane lacrimárum: * et potum dabis nobis in lácrimis in mensúra?
79:7 Posuísti nos in contradictiónem vicínis nostris: * et inimíci nostri subsannavérunt nos.
79:8 Deus virtútum, convérte nos: * et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
79:9 Víneam de Ægýpto transtulísti: * eiecísti gentes, et plantásti eam.
79:10 Dux itíneris fuísti in conspéctu eius: * plantásti radíces eius, et implévit terram.
79:11 Opéruit montes umbra eius: * et arbústa eius cedros Dei.
79:12 Exténdit pálmites suos usque ad mare: * et usque ad flumen propágines eius.
79:13 Ut quid destruxísti macériam eius: * et vindémiant eam omnes, qui prætergrediúntur viam?
79:14 Exterminávit eam aper de silva: * et singuláris ferus depástus est eam.
79:15 Deus virtútum, convértere: * réspice de cælo, et vide, et vísita víneam istam.
79:16 Et pérfice eam, quam plantávit déxtera tua: * et super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
79:17 Incénsa igni, et suffóssa * ab increpatióne vultus tui períbunt.
79:18 Fiat manus tua super virum déxteræ tuæ: * et super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
79:19 Et non discédimus a te, vivificábis nos: * et nomen tuum invocábimus.
79:20 Dómine, Deus virtútum, convérte nos: * et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Nokturn II.
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 79 [7]
79:2 Który rządzisz Izrael, posłuchaj: * który prowadzisz jako owcę, Józeph.
79:2 Który siedzisz na Cherubinach, * okaż się przed Ephraimem, Benjaminem i Manassem.
79:3 Wzbudź możność twoję, a przyjdź, * abyś nas wybawił.
79:4 Boże, nawróć nas: * a ukaż oblicze twoje, i będziemy zbawieni.
79:5 Panie, Boże zastępów, * dokądże się będziesz gniewał na modlitwę sługi twego?
79:6 Będziesz nas karmił chlebem płaczu: * a będziesz napawał nas łzami miarą?
79:7 Wystawiłeś nas na przeciwieństwo sąsiadom naszym: * a nieprzyjaciele nasi naśmiewali się z nas.
79:8 Boże zastępów, nawróćże nas: * i okaż oblicze twoje, a będziem zbawieni.
79:9 Przeniosłeś winnicę z Egiptu: * wygnałeś pogany i nasadziłeś ją.
79:10 Byłeś przewodnikiem w drodze przed nią: * wsadziłeś korzenie jéj, i napełniła ziemię.
79:11 Okrył cień jéj góry: * a drzewka jéj cedry Boże.
79:12 Rozpuściła latorostki swe aż do morza: * a gałązki swe aż do rzeki.
79:13 Przeczżeś rozwalił płot jéj: * i obierają ją wszyscy, którzy mimo idą drogą?
79:14 Rozkopał ją dziki wieprz z lasa: * a jedyniec spasł ją.
79:15 Boże zastępów, nawróćże się: * wejrzyj z nieba, a obacz, i nawiedź tę winnicę.
79:16 I napraw tę, którą szczepiła prawica twoja: * i na syna człowieczego, któregoś sobie zmocnił.
79:17 Spalona ogniem i rozkopana * od łajania oblicza twego poginą.
79:18 Niech będzie ręka twoja nad mężem prawice twojéj: * i nad synem człowieczym, któregoś sobie zmocnił.
79:19 A nie odstępujem od ciebie, ożywisz nas: * a będziemy wzywać imienia twego.
79:20 Panie, Boże zastępów, nawróć nas: * i okaż nam oblicze twoje, a będziem zbawieni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 80 [8]
80:2 Exsultáte Deo, adiutóri nostro: * iubiláte Deo Iacob.
80:3 Súmite psalmum, et date týmpanum: * psaltérium iucúndum cum cíthara.
80:4 Buccináte in Neoménia tuba, * in insígni die solemnitátis vestræ.
80:5 Quia præcéptum in Israël est: * et iudícium Deo Iacob.
80:6 Testimónium in Ioseph pósuit illud, cum exíret de terra Ægýpti: * linguam, quam non nóverat, audívit.
80:7 Divértit ab onéribus dorsum eius: * manus eius in cóphino serviérunt.
80:8 In tribulatióne invocásti me, et liberávi te: * exaudívi te in abscóndito tempestátis: probávi te apud aquam contradictiónis.
80:9 Audi, pópulus meus, et contestábor te: * Israël, si audíeris me, non erit in te deus recens, neque adorábis deum aliénum.
80:11 Ego enim sum Dóminus Deus tuus, qui edúxi te de terra Ægýpti: * diláta os tuum, et implébo illud.
80:12 Et non audívit pópulus meus vocem meam: * et Israël non inténdit mihi.
80:13 Et dimísi eos secúndum desidéria cordis eórum: * ibunt in adinventiónibus suis.
80:14 Si pópulus meus audísset me: * Israël si in viis meis ambulásset:
80:15 Pro níhilo fórsitan inimícos eórum humiliássem: * et super tribulántes eos misíssem manum meam.
80:16 Inimíci Dómini mentíti sunt ei: * et erit tempus eórum in sǽcula.
80:17 Et cibávit eos ex ádipe fruménti: * et de petra, melle saturávit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 80 [8]
80:2 Radujcie się Bogu, pomocnikowi naszemu: * wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
80:3 Weźmijcie Psalm, a podajcie bęben: * wdzięczną arfę z cytrą.
80:4 Trąbcie na nowiu w trąbę, * w dzień zacny uroczystego święta waszego.
80:5 Albowiem jest rozkazanie w Izraelu: * i wyrok Bogu Jakóbowemu.
80:6 Postanowił to na świadectwo w Józeph, gdy wychodził z ziemie Egipskiéj: * słyszał język, którego nie umiał.
80:7 Wybawił od brzemion ramiona jego: * ręce jego służyły koszem.
80:8 Wzywałeś mię w ucisku, a wybawiłem cię: * wysłuchałem cię w tajniku burzy, doświadczałem cię nad wodami swaru.
80:9 Słuchaj, ludu mój, a oświadczę się na cię: * Izraelu, jeźli mię usłuchasz, nie będzie w tobie Boga nowego, i nie będziesz chwalił Boga cudzego.
80:11 Bomci ja jest Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemie Egipskiéj: * rozszerz usta twoje, a napełnię je.
80:12 A nie słuchał lud mój głosu mego: * a Izrael nie dbał na mię.
80:13 I puściłem je za żądzami serc ich: * pójdą w wynalazkach swoich.
80:14 By był lud mój słuchał mię: * by był Izrael chodził drogami mojemi:
80:15 Snadźbym był łacno poniżył nieprzyjacioły ich: * a na trapiące je obróciłbym rękę swoję.
80:16 Nieprzyjaciele Pańscy skłamali mu: * i będzie czas ich na wieki.
80:17 I nakarmił je tłustością zboża: * i nasycił je miodem z opoki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 81 [9]
81:1 Deus stetit in synagóga deórum: * in médio autem deos diiúdicat.
81:2 Úsquequo iudicátis iniquitátem: * et fácies peccatórum súmitis?
81:3 Iudicáte egéno, et pupíllo: * húmilem, et páuperem iustificáte.
81:4 Erípite páuperem: * et egénum de manu peccatóris liberáte.
81:5 Nesciérunt, neque intellexérunt, in ténebris ámbulant: * movebúntur ómnia fundaménta terræ.
81:6 Ego dixi: Dii estis, * et fílii Excélsi omnes.
81:7 Vos autem sicut hómines moriémini: * et sicut unus de princípibus cadétis.
81:8 Surge, Deus, iúdica terram: * quóniam tu hereditábis in ómnibus géntibus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 81 [9]
81:1 Bóg stanął w zgromadzeniu bogów: * a w pośrodku bogi sądzi.
81:2 Dokądże niesprawiedliwość sądzicie: * a osoby grzeszników przyjmujecie?
81:3 Czyńcie sprawiedliwość ubogiemu i sierocie: * strapionego i ubogiego usprawiedliwiajcie.
81:4 Wyrwijcie ubogiego: * a nędznego z ręki niezbożnego wyzwólcie.
81:5 Nie umieli, ani rozumieli, chodzą w ciemnościach: * zachwieją się wszystkie grunty ziemie.
81:6 Jam rzekł: Jesteście bogowie, * i synowie Najwyższego wszyscy.
81:7 A wy pomrzecie jako ludzie: * a jako jeden z książąt upadniecie.
81:8 Powstań, Boże, sądź ziemię: * bo ty odziedziczysz wszystkie narody.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 82 [10]
82:2 Deus, quis símilis erit tibi? * Ne táceas, neque compescáris, Deus.
82:3 Quóniam ecce inimíci tui sonuérunt: * et qui odérunt te extulérunt caput.
82:4 Super pópulum tuum malignavérunt consílium: * et cogitavérunt advérsus sanctos tuos.
82:5 Dixérunt: Veníte, et disperdámus eos de gente: * et non memorétur nomen Israël ultra.
82:6 Quóniam cogitavérunt unanímiter: * simul advérsum te testaméntum disposuérunt, tabernácula Idumæórum et Ismahelítæ:
82:8 Moab, et Agaréni, Gebal, et Ammon, et Ámalec: * alienígenæ cum habitántibus Tyrum.
82:9 Étenim Assur venit cum illis: * facti sunt in adiutórium fíliis Lot.
82:10 Fac illis sicut Mádian, et Sísaræ: * sicut Iabin in torrénte Cisson.
82:11 Disperiérunt in Endor: * facti sunt ut stercus terræ.
82:12 Pone príncipes eórum sicut Oreb, et Zeb, * et Zébee, et Sálmana:
82:13 Omnes príncipes eórum: * qui dixérunt: Hereditáte possideámus Sanctuárium Dei.
82:14 Deus meus, pone illos ut rotam: * et sicut stípulam ante fáciem venti.
82:15 Sicut ignis, qui combúrit silvam: * et sicut flamma combúrens montes:
82:16 Ita persequéris illos in tempestáte tua: * et in ira tua turbábis eos.
82:17 Imple fácies eórum ignomínia: * et quǽrent nomen tuum, Dómine.
82:18 Erubéscant, et conturbéntur in sǽculum sǽculi: * et confundántur, et péreant.
82:19 Et cognóscant quia nomen tibi Dóminus: * tu solus Altíssimus in omni terra.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 82 [10]
82:2 Boże, któż będzie podobien tobie? * Nie zamilczaj, ani się błagaj, Boże.
82:3 Bo oto nieprzyjaciele twoi okrzyk uczynili: * a którzy cię nienawidzą, wynieśli głowę.
82:4 Przeciw ludowi twemu radę złośliwą wymyślili: * i spiknęli się przeciw świętym twoim.
82:5 Mówili: Pójdźcie, a wytraćmy je z narodu: * a niech nie wspominają więcéj imienia Izraelskiego.
82:6 Bo się spiknęli jednym umysłem: * społu przeciw tobie przymierze postanowili, namioty Idumejczyków i Izmaelitowie:
82:8 Moabitowie i Agarenowie, Gebalczycy, i Ammonitowie, i Amalekitowie: * cudzoziemcy z obywatelami Tyru.
82:9 Ale i Assur przyszedł z nimi: * przyszli na pomoc synom Lotowym.
82:10 Uczyń im jako Madyan i Sysarze: * jako Jabin u potoku Cysson.
82:11 Poginęli w Endor: * stali się jako gnój na ziemi.
82:12 Daj hetmany ich, jako Oreb, i Zeb, * i Zebee, i Salmana:
82:13 Wszystkie książęta ich: * którzy mówili: Posiądźmy dziedzictwem świątnicę Bożą.
82:14 Boże mój, połóż je jako koło: * i jako ździebło przed wiatrem.
82:15 Jako ogień, który pali las: * i jako płomień, który pali góry:
82:16 Tak je gonić będziesz nawałnością twoją: * i zatrwożysz je w gniewie twoim.
82:17 Napełnij twarzy ich sromotą: * i szukać będą imienia twego, Panie.
82:18 Niechaj się zawstydzą, i strwożą na wieki wieków: * i niech będą pohańbieni, i niech zginą.
82:19 A niech poznają, że imię tobie Pan: * tyś sam Najwyższym na wszystkiéj ziemi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 83 [11]
83:2 Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum: * concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini.
83:3 Cor meum, et caro mea * exsultavérunt in Deum vivum.
83:4 Étenim passer invénit sibi domum: * et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos.
83:4 Altária tua, Dómine virtútum: * Rex meus, et Deus meus.
83:5 Beáti, qui hábitant in domo tua, Dómine: * in sǽcula sæculórum laudábunt te.
83:6 Beátus vir, cuius est auxílium abs te: * ascensiónes in corde suo dispósuit, in valle lacrimárum in loco, quem pósuit.
83:8 Étenim benedictiónem dabit legislátor, ibunt de virtúte in virtútem: * vidébitur Deus deórum in Sion.
83:9 Dómine, Deus virtútum, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe, Deus Iacob.
83:10 Protéctor noster, áspice, Deus: * et réspice in fáciem Christi tui:
83:11 Quia mélior est dies una in átriis tuis, * super míllia.
83:11 Elégi abiéctus esse in domo Dei mei: * magis quam habitáre in tabernáculis peccatórum.
83:12 Quia misericórdiam, et veritátem díligit Deus: * grátiam et glóriam dabit Dóminus.
83:13 Non privábit bonis eos, qui ámbulant in innocéntia: * Dómine virtútum, beátus homo, qui sperat in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 83 [11]
83:2 Jako miłe przybytki twoje, Panie zastępów: * żąda, i ustaje dusza moja do pałaców Pańskich.
83:3 Serce moje i ciało moje * rozweseliły się w Bogu żywym.
83:4 Bo i wróbel nalazł sobie domek: * i synogarlica gniazdo sobie, gdzieby położyła ptaszęta swoje.
83:4 Ołtarze twoje, Panie zastępów: * królu mój, i Boże mój.
83:5 Błogosławieni, którzy mieszkają w domu twoim, Panie: * na wieki wieków będą cię chwalić.
83:6 Błogosławiony mąż, którego ratunek jest od ciebie: * rozłożył wstępowania w sercu swojem, w padole płaczu, na miejscu, które zgotował.
83:8 Albowiem da błogosławieństwo zakonodawca, pójdą z mocy do mocy: * oglądają Boga nad bogi w Syonie.
83:9 Panie, Boże zastępów, wysłuchaj modlitwę moję: * usłysz, Boże Jakóbów.
83:10 Obrońco nasz, Boże, wejrzyj: * a wejrzyj na oblicze Chrystusa twojego.
83:11 Albowiem lepszy jest jeden dzień w pałacach twoich, * niż tysiące.
83:11 Obrałem być najpodlejszym w domu Boga mojego: * niźli mieszkać w przybytkach niezbożnych.
83:12 Albowiem miłosierdzie i prawdę miłuje Bóg: * Pan da łaskę i chwałę.
83:13 Nie odejmie dóbr tym, którzy w niewinności chodzą: * Panie zastępów, błogosławiony człowiek, który w tobie ma nadzieję.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 84 [12]
84:2 Benedixísti, Dómine, terram tuam: * avertísti captivitátem Iacob.
84:3 Remisísti iniquitátem plebis tuæ: * operuísti ómnia peccáta eórum.
84:4 Mitigásti omnem iram tuam: * avertísti ab ira indignatiónis tuæ.
84:5 Convérte nos, Deus, salutáris noster: * et avérte iram tuam a nobis.
84:6 Numquid in ætérnum irascéris nobis? * aut exténdes iram tuam a generatióne in generatiónem?
84:7 Deus, tu convérsus vivificábis nos: * et plebs tua lætábitur in te.
84:8 Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam: * et salutáre tuum da nobis.
84:9 Áudiam quid loquátur in me Dóminus Deus: * quóniam loquétur pacem in plebem suam.
84:9 Et super sanctos suos: * et in eos, qui convertúntur ad cor.
84:10 Verúmtamen prope timéntes eum salutáre ipsíus: * ut inhábitet glória in terra nostra.
84:11 Misericórdia, et véritas obviavérunt sibi: * iustítia, et pax osculátæ sunt.
84:12 Véritas de terra orta est: * et iustítia de cælo prospéxit.
84:13 Étenim Dóminus dabit benignitátem: * et terra nostra dabit fructum suum.
84:14 Iustítia ante eum ambulábit: * et ponet in via gressus suos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 84 [12]
84:2 Ubłogosławiłeś, Panie, ziemię twoję: * przywróciłeś poimanie Jakób.
84:3 Odpuściłeś nieprawość ludu twego: * pokryłeś wszystkie grzechy ich.
84:4 Uśmierzyłeś twój wszystek gniew: * odwróciłeś się od gniewu popędliwości twojéj.
84:5 Nawróć nas, Boże, zbawicielu nasz: * a oddal gniew swój od nas.
84:6 Izali na wieki będziesz się na nas gniewał? * albo rozciągniesz gniew twój od rodzaju do rodzaju?
84:7 Boże, ty nawróciwszy się, ożywisz nas: * a lud twój rozweseli się w tobie.
84:8 Okaż nam, Panie, miłosierdzie twoje: * a daj nam zbawienie twoje.
84:9 Będę słuchał, co we mnie będzie mówił Pan Bóg: * bo będzie mówił pokój nad ludem swoim.
84:9 I nad świętymi swymi: * i nad tymi, którzy się do serca nawracają.
84:10 Zaisteć blisko zbawienie jego tym, którzy się go boją: * aby mieszkała chwała w ziemi naszéj.
84:11 Miłosierdzie i prawda potkały się z sobą: * sprawiedliwość i pokój pocałowały się.
84:12 Prawda wyrosła z ziemie: * a sprawiedliwość z nieba pojrzała.
84:13 Albowiem Pan pokaże dobrotliwość: * a ziemia nasza wyda swój owoc.
84:14 Sprawiedliwość przed nim chodzić będzie: * i położy na drodze kroki swoje.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum
Sir 24:15-16
Et sic in Sion firmáta sum, et in civitáte sanctificáta simíliter requiévi, et in Ierúsalem potéstas mea. Et radicávi in pópulo honorificáto, et in parte Dei mei heréditas illíus, et in plenitúdine sanctórum deténtio mea.
℟. Deo grátias.
℣. Adiuvábit eam Deus vultu suo.
℟. Deus in médio eius, non commovébitur.
|
Capitulum
Syr 24:15-16
I takem w Syjonie jest utwierdzona a w Mieście Świętym takżem odpoczywała, a w Jeruzalem władza moja. I rozkorzeniłam się w zacnym narodzie i w dziale Boga mego dziedzictwo jego a w pełności świętych zadzierżenie moje.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Wspomoże ją Bóg obliczem swoim.
℟. Bóg w pośrodku jej, nie będzie poruszona.
|
Oratio {Votiva}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui de beátæ Maríæ Vírginis útero Verbum tuum, Angelo nuntiánte, carnem suscípere voluísti: præsta supplícibus tuis; ut, qui vere eam Genetrícem Dei crédimus, eius apud te intercessiónibus adiuvémur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Modlitwy {Wotywa}
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
„Ojcze nasz” cicho do „I nie wódź nas”.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, który chciałeś, ażeby Słowo Twoje za zwiastowaniem Anielskiem z żywota błogosławionej Marji Panny, ciało przyjęło: daj, pokornie Cię proszącym; abyśmy, którzy prawdziwie Bożą Rodzicielkę wyznajemy, za Jej wstawiennictwem u Ciebie zostali wspomożeni.
Przez tegoż naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Incipit {specialis}
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek {specjalne}
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmus 66 [0]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam iúdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 66 [0]
66:2 Niech się nad nami Bóg zmiłuje, i błogosławi nam: * niech rozświeci oblicze swe nad nami, a zlituje się nad nami.
66:3 Żebyśmy poznali na ziemi drogę twoję, * między wszemi narody zbawienie twoje.
66:4 Niech ci wyznawają ludzie, Boże: * niech ci wyznawają wszyscy ludzie.
66:5 Niech się radują i weselą narodowie: * iż sądzisz ludzie sprawiedliwie, narody na ziemi sprawujesz.
66:6 Niech ci wyznawają ludzie, Boże, niech ci wyznawają wszyscy ludzie: * ziemia dała swój owoc.
66:7 Niech nas błogosławi Bóg, Bóg nasz, niech nas błogosławi Bóg: * a niech się go boją wszystkie kraje ziemie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmi {Laudes:1 Psalmi, antiphonæ Votiva}
Ant. Missus est * Gábriel Angelus ad Maríam Vírginem desponsátam Ioseph.
Psalmus 92 [1]
92:1 Dóminus regnávit, decórem indútus est: * indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
92:1 Étenim firmávit orbem terræ, * qui non commovébitur.
92:2 Paráta sedes tua ex tunc: * a sǽculo tu es.
92:3 Elevavérunt flúmina, Dómine: * elevavérunt flúmina vocem suam.
92:3 Elevavérunt flúmina fluctus suos, * a vócibus aquárum multárum.
92:4 Mirábiles elatiónes maris: * mirábilis in altis Dóminus.
92:5 Testimónia tua credibília facta sunt nimis: * domum tuam decet sanctitúdo, Dómine, in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Missus est Gábriel Angelus ad Maríam Vírginem desponsátam Ioseph.
|
Psalmy {Laudes:1 Psalmy, antyfony Wotywa}
Ant. Posłan jest * Anioł Gabrjel do Marji Panny, poślubionej Józefowi.
Psalm 92 [1]
92:1 Pan królował, oblókł się w ozdobę: * oblókł się Pan mocą i przepasał się.
92:1 Albowiem umocnił okrąg świata, * który się nie poruszy.
92:2 Zgotowana stolica twoja od onego czasu: * ty jesteś od wieku.
92:3 Podniosły rzeki, Panie: * podniosły rzeki głos swój.
92:3 Podniosły rzeki nawałności swoje, * od szumu wód wielkich.
92:4 Dziwne nawałności morskie: * dziwny na wysokościach Pan.
92:5 Świadectwa twoje okazały się być bardzo wiary godne: * domowi twemu, Panie, przystoi świętobliwość na długość dni.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Posłan jest Anioł Gabrjel do Marji Panny, poślubionej Józefowi.
|
Ant. Ave, María, * grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus.
Psalmus 99 [2]
99:2 Iubiláte Deo, omnis terra: * servíte Dómino in lætítia.
99:2 Introíte in conspéctu eius, * in exsultatióne.
99:3 Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus: * ipse fecit nos, et non ipsi nos.
99:4 Pópulus eius, et oves páscuæ eius: * introíte portas eius in confessióne, átria eius in hymnis: confitémini illi.
99:5 Laudáte nomen eius: quóniam suávis est Dóminus, in ætérnum misericórdia eius, * et usque in generatiónem et generatiónem véritas eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ave, María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus.
|
Ant. Zdrowaś Marjo, * łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami.
Psalm 99 [2]
99:2 Wykrzykajcie Bogu, wszystka ziemio: * służcie Panu z weselem.
99:2 Wchódźcie przed obliczności jego, * z radością.
99:3 Wiedzcie, iż Pan sam jest Bóg: * on nas uczynił, a nie my sami siebie.
99:4 Ludu jego, i owce pastwiska jego: * wchódźcie w bramy jego w wyznawaniu, do sieni jego z pieśniami: wyznawajcie mu.
99:5 Chwalcie imię jego: boć słodki jest Pan, na wieki miłosierdzie jego, * i aż od rodzaju do rodzaju prawda jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Zdrowaś Marjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami.
|
Ant. Ne tímeas, María, * invenísti grátiam apud Dóminum: ecce concípies et páries fílium.
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adiútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui iurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ne tímeas, María, invenísti grátiam apud Dóminum: ecce concípies et páries fílium.
|
Ant. Nie bój się, Marjo: * znalazłaś łaskę u Pana, oto poczniesz i porodzisz syna.
Psalm 62 [3]
62:2 Boże, Boże mój, * do ciebie czuję na świtaniu.
62:2 Pragnęła cię dusza moja, * jako rozmaicie tobie i ciało moje.
62:3 W ziemi pustéj i niedrożnéj i bezwodnéj: * jako w świątnicy stawiłem się przed tobą, abych widział moc twoję i chwałę twoję.
62:4 Iż lepsze jest miłosierdzie twoje, niźli żywoty: * wargi moje będą ciebie chwalić.
62:5 Tak cię błogosławić będę za żywota mego: * a w imię twoje będę podnosił ręce moje.
62:6 Jako sadłem i tłustością niech będzie napełniona dusza moja: * a wargami wesołości będą wychwalać usta moje.
62:7 Jeźlim na cię pamiętał na łożu mojem, rano będę rozmyślał o tobie: * boś był pomocnikiem moim.
62:8 I w zasłonie skrzydeł twoich rozraduję się, przylgnęła dusza moja do ciebie: * broniła mię prawica twoja.
62:10 A oni próżno szukali dusze mojéj, wnidą w niskości ziemie: * będą podani w ręce miecza, częściami liszek będą.
62:12 Ale król będzie się weselił w Bogu, i chlubić się będą wszyscy, którzy nań przysięgają: * bo zatkane są usta mówiących nieprawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Nie bój się, Marjo: znalazłaś łaskę u Pana, oto poczniesz i porodzisz syna.
|
Ant. Dabit ei Dóminus * sedem David, patris eius, et regnábit in ætérnum.
Canticum Trium Puerorum [4]
Dan 3:57-88,56
3:57 Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:58 Benedícite, Ángeli Dómini, Dómino: * benedícite, cæli, Dómino.
3:59 Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino: * benedícite, omnes virtútes Dómini, Dómino.
3:60 Benedícite, sol et luna, Dómino: * benedícite, stellæ cæli, Dómino.
3:61 Benedícite, omnis imber et ros, Dómino: * benedícite, omnes spíritus Dei, Dómino.
3:62 Benedícite, ignis et æstus, Dómino: * benedícite, frigus et æstus, Dómino.
3:63 Benedícite, rores et pruína, Dómino: * benedícite, gelu et frigus, Dómino.
3:64 Benedícite, glácies et nives, Dómino: * benedícite, noctes et dies, Dómino.
3:65 Benedícite, lux et ténebræ, Dómino: * benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
3:66 Benedícat terra Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:67 Benedícite, montes et colles, Dómino: * benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
3:68 Benedícite, fontes, Dómino: * benedícite, mária et flúmina, Dómino.
3:69 Benedícite, cete, et ómnia, quæ movéntur in aquis, Dómino: * benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
3:70 Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino: * benedícite, fílii hóminum, Dómino.
3:71 Benedícat Israël Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:72 Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino: * benedícite, servi Dómini, Dómino.
3:73 Benedícite, spíritus, et ánimæ iustórum, Dómino: * benedícite, sancti, et húmiles corde, Dómino.
3:74 Benedícite, Ananía, Azaría, Mísaël, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:75 (Fit reverentia:) Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu: * laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
3:56 Benedíctus es, Dómine, in firmaménto cæli: * et laudábilis, et gloriósus, et superexaltátus in sǽcula.
Ant. Dabit ei Dóminus sedem David, patris eius, et regnábit in ætérnum.
|
Ant. Da Mu Pan * stolicę Dawida, Ojca Jego, i będzie królował na wieki.
Kantyk trzech młodzieńców [4]
Dn 3:57-88,56
3:57 Błogosławcie, wszystkie sprawy Pańskie, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:58 Błogosławcie, aniołowie Pańscy, Panu: * błogosławcie, niebiosa, Panu.
3:59 Błogosławcie, wody wszystkie, które są na niebie, Panu: * błogosławcie, wszystkie mocy Pańskie, Panu.
3:60 Błogosławcie, słońce i miesiącu, Panu: * błogosławcie, gwiazdy niebieskie, Panu.
3:61 Błogosławcie, wszelki dżdżu i roso, Pana: * błogosławcie, wszystkie wiatry Boże, Pana.
3:62 Błogosławcie, ogniu i gorąco, Panu: * błogosławcie, zimno i ciepło, Panu.
3:63 Błogosławcie, rosy i szron, Panu: * błogosławcie, mróz i zimno, Panu.
3:64 Błogosławcie, lody i śniegi, Panu: * błogosławcie, nocy i dni, Panu.
3:65 Błogosławcie, światłość i ciemności, Panu: * błogosławcie, błyskawice i obłoki, Panu.
3:66 Niech błogosławi ziemia Pana: * niech chwali i wywyższa go na wieki.
3:67 Błogosławcie, góry i pagórki, Panu: * błogosławcie, wszystko rodzące na ziemi, Panu.
3:68 Błogosławcie, źródła, Panu: * błogosławcie, morza i rzeki, Panu.
3:69 Błogosławcie, wielorybowie i wszystko, co się rusza w wodach, Panu: * błogosławcie, wszyscy ptacy powietrzni, Panu.
3:70 Błogosławcie, wszystkie bestie i bydło, Panu: * błogosławcie, synowie ludzcy, Panu.
3:71 Niech błogosławi Izrael Pana: * niech go chwali a wywyższa na wieki.
3:72 Błogosławcie, kapłani Pańscy, Panu: * błogosławcie, słudzy Pańscy, Panu.
3:73 Błogosławcie, duchowie i dusze sprawiedliwych, Panu: * błogosławcie, święci a pokornego serca, Panu.
3:74 Błogosławcie, Ananiaszu, Azariaszu, Misaelu, Panu: * chwalcie a wywyższajcie go na wieki.
3:75 (Ukłonić się) Błogosławmy Ojca i Syna z Duchem Świętym: * chwalmy a wywyższajmy go na wieki.
3:56 Błogosławionyś jest, Panie, na utwierdzeniu niebieskim: * i sławny, i chwalebny, i najprzewyższeńszy na wieki.
Ant. Da Mu Pan stolicę Dawida, Ojca Jego, i będzie królował na wieki.
|
Ant. Ecce ancílla Dómini: * fiat mihi secúndum verbum tuum.
Psalmus 148 [5]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli eius: * laudáte eum, omnes virtútes eius.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum eius:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes iúdices terræ.
148:12 Iúvenes, et vírgines: senes cum iunióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen eius solíus.
148:13 Conféssio eius super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis eius: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
|
Ant. Oto ja służebnica Pańska, * niechaj mi się stanie według słowa Twego.
Psalm 148 [5]
148:1 Chwalcie Pana na niebiesiech: * chwalcie go na wysokości.
148:2 Chwalcie go wszyscy Aniołowie jego: * chwalcie go, wszystkie wojska jego.
148:3 Chwalcie go słońce i miesiącu: * chwalcie go wszystkie gwiazdy i światłości.
148:4 Chwalcie go niebiosa nad niebiosy: * i wody, które są na niebie, niech imię Pańskie chwalą.
148:5 Albowiem on rzekł, i uczynione są: * on rozkazał, i stworzone są.
148:6 Postanowił je na wieki i na wieki wieków: * ustawę dał i nie przeminie.
148:7 Chwalcie Pana z ziemi: * smokowie i wszystkie przepaści:
148:8 Ogniu, gradzie, śniegu, lodzie, i wietrze gwałtowny: * które czynią słowo jego:
148:9 Góry i wszystkie pagórki: * drzewa owoc dające, i wszystkie cedry.
148:10 Zwierzęta, i wszystko bydło: * rzeczy płazające, i ptastwo skrzydlaste.
148:11 Królowie ziemscy, i wszyscy narodowie: * książęta, i wszyscy sędziowie ziemscy.
148:12 Młodzieńcy i panienki: starzy i młodzi, niech imię Pańskie chwalą: * bo wywyższyło się imię jego samego.
148:13 Wyznanie jego na niebie i na ziemi: * i wywyższył róg ludu swego.
148:14 Chwała wszystkim świętym jego: * synom Izraelskim, ludowi przybliżającemu się do niego.
|
Psalmus 149 [6]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus eius in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen eius in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis iudícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis eius.
|
Psalm 149 [6]
149:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * chwała jego w zgromadzeniu świętych.
149:2 Niech się weseli Izrael w tym, który go stworzył: * a synowie Syońscy niech się radują w królu swoim.
149:3 Niechaj imię jego chwalą w śpiewaniu społecznem: * na bębnie i na arfie niechaj mu grają.
149:4 Bo się kocha Pan w ludu swoim: * i podwyższy ciche ku zbawieniu.
149:5 Rozweselą się święci w chwale: * rozradują się w łóżnicach swoich.
149:6 Wysławiania Boga w gardlech ich: * a miecze z obu stron ostre w rękach ich:
149:7 Aby czynili pomstę nad pogany: * skaranie między narody.
149:8 Aby powiązali króle ich pętami: * a szlachtę ich okowami żelaznemi.
149:9 Aby uczynili o nich prawo napisane: * tać jest chwała wszystkim świętym jego.
|
Psalmus 150 [7]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis eius: * laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
150:2 Laudáte eum in virtútibus eius: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce ancílla Dómini: fiat mihi secúndum verbum tuum.
|
Psalm 150 [7]
150:1 Chwalcie Pana w świętych jego: * chwalcie go na utwierdzeniu mocy jego.
150:2 Chwalcie go w możnościach jego: * chwalcie go według mnóstwa wielkości jego.
150:3 Chwalcie go głosem trąby: * chwalcie go na arfie i na cytrze.
150:4 Chwalcie go na bębnie i na piszczałce: * chwalcie go na strónach i na organiech.
150:5 Chwalcie go na cymbalech głośnych: chwalcie go na cymbalech krzykliwych: * wszelki duch niechaj Pana chwali.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oto ja służebnica Pańska, niechaj mi się stanie według słowa Twego.
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {Votiva}
Isa 11:1-2
Egrediétur virga de radíce Iesse, et flos de radíce eius ascéndet. Et requiéscet super eum Spíritus Dómini.
℟. Deo grátias.
Hymnus
O gloriósa Dómina,
Excélsa super sídera:
Qui te creávit, próvide
Lactásti sacro úbere.
Quod Heva tristis ábstulit,
Tu reddis almo gérmine:
Intrent ut astra flébiles,
Cæli fenéstra facta es.
Tu Regis alti iánua,
Et porta lucis fúlgida:
Vitam datam per Vírginem,
Gentes redémptæ, pláudite.
Glória tibi Dómine,
Qui natus es de Vírgine,
Cum Patre et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula. Amen.
℣. Benedícta tu in muliéribus.
℟. Et benedíctus fructus ventris tui.
|
Kapitulum Responsorium Hymn Wers {Wotywa}
Iz 11:1-2
I wynidzie rószczka z korzenia Jessego, a kwiat z korzenia jego wyrośnie. I odpocznie na nim Duch Pański.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn {Doxology: NatT}
O najchwalebniejsza z dziewic,
Najwspanialsza wśród gwiazd,
Tego, który Cię stworzył,
Jako dziecię karmisz mlekiem swej piersi.
Co zatraciła nieszczęsna Ewa,
Ty zwracasz w błogosławionym potomku:
By opłakania godni wejść mogli do niebios,
Otwierasz zawory niebieskie.
Tyś Króla wysokiego bramą
I jaśniejącą stolicą światłości;
Żywot, dany przez Dziewicę,
Wysławiajcie, ludy odkupione.
Chwała twa Panie niech słynie,
Z Przeczystej Panny zrodzony:
Z Ojcem, i Duchem światłości,
Na nieskończone wieczności.
Amen.
℣. Błogosławionaś ty między niewiastami.
℟. I błogosławiony owoc żywota Twojego.
|
Canticum Benedictus {Antiphona Votiva}
Ant. Spíritus Sanctus * in te descéndet, María: ne tímeas, habébis in útero Fílium Dei, allelúia.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Spíritus Sanctus in te descéndet, María: ne tímeas, habébis in útero Fílium Dei, allelúia.
|
Kantyk Benedictus {Antyfona Wotywa}
Ant. Duch Święty * zstąpi na Cię, Marjo: nie bój się, będziesz nosić w swem łonie syna Bożego, alleluja.
Pieśń Zachariasza
Łk 1:68-79
1:68 Błogosławiony ✠ Pan, Bóg Izraelski: * iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego.
1:69 I podniósł róg zbawienia nam: * w domu Dawida, służebnika swego.
1:70 Jako mówił przez usta świętych, * którzy od wieku są, proroków swoich.
1:71 Wybawienie od nieprzyjaciół naszych, * i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
1:72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi: * i wspamiętał na testament swój święty.
1:73 Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, * że nam dać miał:
1:74 Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, * bez bojaźni mu służyli.
1:75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, * po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty dzieciątko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane: * bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego:
1:77 Iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego: * na odpuszczenie grzechów ich:
1:78 Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego: * przez które nawiedził nas Wschód z wysokości:
1:79 Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą: * ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Duch Święty zstąpi na Cię, Marjo: nie bój się, będziesz nosić w swem łonie syna Bożego, alleluja.
|
Oratio {Votiva}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui de beátæ Maríæ Vírginis útero Verbum tuum, Angelo nuntiánte, carnem suscípere voluísti: præsta supplícibus tuis; ut, qui vere eam Genetrícem Dei crédimus, eius apud te intercessiónibus adiuvémur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Commemoratio S. Nicolai Episcopi et Confessoris
Ant. Euge, serve bone * et fidélis, quia in pauca fuísti fidélis, supra multa te constítuam, dicit Dóminus.
℣. Iustum dedúxit Dóminus per vias rectas.
℟. Et osténdit illi regnum Dei.
Orémus.
Deus, qui beátum Nicoláum Pontíficem innúmeris decorásti miráculis: tríbue, quǽsumus; ut eius méritis et précibus a gehénnæ incéndiis liberémur.
Commemoratio de Sanctis
Ant. Ecce Dóminus véniet, et omnes Sancti eius cum eo: et erit in die illa lux magna, allelúia.
℣. Ecce apparébit Dóminus super nubem cándidam.
℟. Et cum eo Sanctórum míllia.
Orémus.
Consciéntias nostras, quǽsumus, Dómine, visitándo purífica: ut, véniens Iesus Christus, Fílius tuus, Dóminus noster, cum ómnibus Sanctis, parátam sibi in nobis invéniat mansiónem:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {Wotywa}
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, który chciałeś, ażeby Słowo Twoje za zwiastowaniem Anielskiem z żywota błogosławionej Marji Panny, ciało przyjęło: daj, pokornie Cię proszącym; abyśmy, którzy prawdziwie Bożą Rodzicielkę wyznajemy, za Jej wstawiennictwem u Ciebie zostali wspomożeni.
Przez tegoż naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
Wspominamy: S. Nicolai Episcopi et Confessoris
Ant. Dobrzeć, * sługo dobry i wierny, gdyżeś nad małem był wiernym, nad wielem cię postanowię, mówi Pan.
℣. Sprawiedliwego prowadził Pan drogami prostymi.
℟. I okazał mu królestwo Boże.
Módlmy się.
Boże, który błogosławionego Mikołaja, Biskupa, niezliczonymi cudami wsławiłeś: spraw, prosimy, abyśmy przez jego zasługi i za jego przyczyną, uszli ognia piekielnego.
Wspomnienie Wszystkich Świętych
Ant. Oto przyjdzie Pan, i wszyscy święci Jego z Nim, i będzie w onym dniu światłość wielka, alleluja.
℣. Oto się zjawi Pan w obłoku jasnym.
℟. A z nim świętych tysiące.
Módlmy się.
Sumienia nasze prosimy Cię, Panie, Swem nawiedzeniem oczyść, iżby przychodzący Jezus Chrystus, Syn Twój, Pan nasz, z wszystkimi świętymi, znalazł przygotowane w nas dla Siebie mieszkanie:
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. I z nieobecnymi braćmi naszymi. Amen.
|
Incipit {specialis}
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek {specjalne}
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi et antiphonæ Votiva}
Ant. Missus est * Gábriel Angelus ad Maríam Vírginem desponsátam Ioseph.
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Iurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Iudicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Missus est Gábriel Angelus ad Maríam Vírginem desponsátam Ioseph.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony Wotywa}
Ant. Posłan jest * Anioł Gabrjel do Marji Panny, poślubionej Józefowi.
Psalm 109 [1]
109:1 Rzekł Pan Panu memu: * Siedź po prawicy mojéj:
109:1 Aż położę nieprzyjacioły twoje, * podnóżkiem nóg twoich.
109:2 Laskę mocy twojéj wypuści Pan z Syonu: * panuj w pośród nieprzyjaciół twoich.
109:3 Przy tobie przodkowanie w dzień możności twojéj w jasnościach świątości: * z żywota przed jutrzenką zrodziłem cię.
109:4 Przysiągł Pan, a nie będzie mu żal: * Ty jesteś kapłanem na wieki, według porządku Melchisedechowego.
109:5 Pan po prawicy twojéj, * poraził w dzień gniewu swego króle.
109:6 Będzie sądził narody, napełni upaści: * potłucze głowy wielu na ziemi.
109:7 Z strumienia na drodze pić będzie: * dlatego wywyższy głowę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Posłan jest Anioł Gabrjel do Marji Panny, poślubionej Józefowi.
|
Ant. Ave, María, * grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus.
Psalmus 112 [2]
112:1 Laudáte, púeri, Dóminum: * laudáte nomen Dómini.
112:2 (fit reverentia) Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
112:3 A solis ortu usque ad occásum, * laudábile nomen Dómini.
112:4 Excélsus super omnes gentes Dóminus, * et super cælos glória eius.
112:5 Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * et humília réspicit in cælo et in terra?
112:7 Súscitans a terra ínopem, * et de stércore érigens páuperem:
112:8 Ut cóllocet eum cum princípibus, * cum princípibus pópuli sui.
112:9 Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætántem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ave, María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus.
|
Ant. Zdrowaś Marjo, * łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami.
Psalm 112 [2]
112:1 Chwalcie dzieci Pana: * chwalcie imię Pańskie.
112:2 (ukłonić się) Niechaj będzie imię Pańskie błogosławione, * odtąd i aż na wieki.
112:3 Od wschodu słońca aż do zachodu, * chwalebne imię Pańskie.
112:4 Wysoki nad wszystkie narody Pan, * a nad niebiosa chwała jego.
112:5 Któż jako Pan, Bóg nasz, który mieszka na wysokości, * a na niskie rzeczy patrzy na niebie i na ziemi?
112:7 Podnoszący z ziemie nędznego, * a z gnoju wywyższając ubogiego:
112:8 Aby go posadził z książęty, * z książęty ludu swego.
112:9 Który czyni, iż niepłodna mieszka w domu, * matka synów wesoła.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Zdrowaś Marjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami.
|
Ant. Ne tímeas, María, * invenísti grátiam apud Dóminum: ecce concípies et páries fílium.
Psalmus 121 [3]
121:1 Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: * In domum Dómini íbimus.
121:2 Stantes erant pedes nostri, * in átriis tuis, Ierúsalem.
121:3 Ierúsalem, quæ ædificátur ut cívitas: * cuius participátio eius in idípsum.
121:4 Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini: * testimónium Israël ad confiténdum nómini Dómini.
121:5 Quia illic sedérunt sedes in iudício, * sedes super domum David.
121:6 Rogáte quæ ad pacem sunt Ierúsalem: * et abundántia diligéntibus te:
121:7 Fiat pax in virtúte tua: * et abundántia in túrribus tuis.
121:8 Propter fratres meos, et próximos meos, * loquébar pacem de te:
121:9 Propter domum Dómini, Dei nostri, * quæsívi bona tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ne tímeas, María, invenísti grátiam apud Dóminum: ecce concípies et páries fílium.
|
Ant. Nie bój się, Marjo: * znalazłaś łaskę u Pana, oto poczniesz i porodzisz syna.
Psalm 121 [3]
121:1 Weseliłem się z tego, co mi powiedziano: * Pójdziemy do domu Pańskiego.
121:2 Stawały nogi nasze, * w sieniach twoich, Jeruzalem.
121:3 Jeruzalem, które się buduje jako miasto: * którego uczestnictwo społeczne.
121:4 Bo tam wstępowały pokolenia, pokolenia Pańskie: * świadectwo Izrael, ku wyznawaniu imieniu Pańskiemu.
121:5 Bo tam postawione są stolice na sąd, * stolice w domu Dawidowym.
121:6 Proście o to, co jest ku pokojowi dla Jeruzalem: * a dostatek niech będzie dla tych, którzy cię miłują:
121:7 Niechaj będzie pokój w mocy twojéj: * a dostatek w basztach twoich.
121:8 Dla braci mojéj i bliźnich moich, * mówiłem pokój o tobie:
121:9 Dla domu Pana, Boga naszego, * szukałem dobra tobie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Nie bój się, Marjo: znalazłaś łaskę u Pana, oto poczniesz i porodzisz syna.
|
Ant. Dabit ei Dóminus * sedem David, patris eius, et regnábit in ætérnum.
Psalmus 126 [4]
126:1 Nisi Dóminus ædificáverit domum, * in vanum laboravérunt qui ædíficant eam.
126:1 Nisi Dóminus custodíerit civitátem, * frustra vígilat qui custódit eam.
126:2 Vanum est vobis ante lucem súrgere: * súrgite postquam sedéritis, qui manducátis panem dolóris.
126:3 Cum déderit diléctis suis somnum: * ecce heréditas Dómini fílii: merces, fructus ventris.
126:4 Sicut sagíttæ in manu poténtis: * ita fílii excussórum.
126:5 Beátus vir, qui implévit desidérium suum ex ipsis: * non confundétur cum loquétur inimícis suis in porta.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dabit ei Dóminus sedem David, patris eius, et regnábit in ætérnum.
|
Ant. Da Mu Pan * stolicę Dawida, Ojca Jego, i będzie królował na wieki.
Psalm 126 [4]
126:1 Jeźli Pan nie zbuduje domu, * próżno pracowali, którzy go budują.
126:1 Jeźli Pan nie będzie strzegł miasta, * próżno czuje, który go strzeże.
126:2 Próżno macie przede dniem wstawać: * wstańcie skoro usiądziecie, którzy pożywacie chleba boleści.
126:3 Gdy da miłym swym spanie: * oto dziedzictwo Pańskie synowie: zapłata owoc żywota.
126:4 Jako strzały w ręku mocarza: * tak synowie utrapionych.
126:5 Błogosławiony człowiek, który napełnił żądzę swoję z nich: * nie zawstydzi się, kiedy będzie mówił z nieprzyjaciółmi swymi w bramie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Da Mu Pan stolicę Dawida, Ojca Jego, i będzie królował na wieki.
|
Ant. Ecce ancílla Dómini: * fiat mihi secúndum verbum tuum.
Psalmus 147 [5]
147:1 Lauda, Ierúsalem, Dóminum: * lauda Deum tuum, Sion.
147:2 Quóniam confortávit seras portárum tuárum: * benedíxit fíliis tuis in te.
147:3 Qui pósuit fines tuos pacem: * et ádipe fruménti sátiat te.
147:4 Qui emíttit elóquium suum terræ: * velóciter currit sermo eius.
147:5 Qui dat nivem sicut lanam: * nébulam sicut cínerem spargit.
147:6 Mittit crystállum suam sicut buccéllas: * ante fáciem frígoris eius quis sustinébit?
147:7 Emíttet verbum suum, et liquefáciet ea: * flabit spíritus eius, et fluent aquæ.
147:8 Qui annúntiat verbum suum Iacob: * iustítias, et iudícia sua Israël.
147:9 Non fecit táliter omni natióni: * et iudícia sua non manifestávit eis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce ancílla Dómini: fiat mihi secúndum verbum tuum.
|
Ant. Oto ja służebnica Pańska, * niechaj mi się stanie według słowa Twego.
Psalm 147 [5]
147:1 Chwal, Jeruzalem, Pana: * chwal, Syonie, Boga twego.
147:2 Albowiem umocnił zawory bram twoich: * błogosławił synom twym w tobie.
147:3 Który uczynił granice twoje pokój: * i nasyca cię najwyborniejszem zbożem.
147:4 Który puszcza słowo swe na ziemię: * bardzo prędko bieży mowa jego.
147:5 Który dawa śnieg jako wełnę: * a mgłę rozsypuje jako popiół.
147:6 Spuszcza lód swój jako bryły: * kto się ostoi przed zimnem jego?
147:7 Pośle słowo swoje a roztopi je: * wionie wiatr jego, a pocieką wody.
147:8 Który oznajmuje słowo swe Jakóbowi: * sprawiedliwości i sądy swoje Izraelowi.
147:9 Nie uczynił tak żadnemu narodowi: * i nie objawił im sądów swoich.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Oto ja służebnica Pańska, niechaj mi się stanie według słowa Twego.
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {Votiva}
Isa 11:1-2
Egrediétur virga de radíce Iesse, et flos de radíce eius ascéndet. Et requiéscet super eum Spíritus Dómini.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Prima stropha sequentis hymni dicitur flexis genibus.
Ave maris stella,
Dei Mater alma,
Atque semper Virgo,
Felix cæli porta.
Sumens illud Ave
Gabriélis ore,
Funda nos in pace,
Mutans Hevæ nomen.
Solve vincla reis,
Profer lumen cæcis,
Mala nostra pelle,
Bona cuncta posce.
Monstra te esse matrem,
Sumat per te preces,
Qui pro nobis natus,
Tulit esse tuus.
Virgo singuláris,
Inter omnes mitis,
Nos culpis solútos
Mites fac et castos.
Vitam præsta puram,
Iter para tutum,
Ut vidéntes Iesum,
Semper collætémur.
Sit laus Deo Patri,
Summo Christo decus,
Spirítui Sancto,
Tribus honor unus.
Amen.
℣. Diffúsa est grátia in lábiis tuis.
℟. Proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
|
Kapitulum Responsorium Hymn Wers {Wotywa}
Iz 11:1-2
I wynidzie rószczka z korzenia Jessego, a kwiat z korzenia jego wyrośnie. I odpocznie na nim Duch Pański.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Pierwszą zwrotkę hymnu odmawia się klęcząc.
Witaj, Gwiazdo morza,
Rodzicielko Boża,
Dziewico nietknięta
Bramo niebios święta.
Gabrjel zwiastował
Tę cudu godzinę,
Obdarz nas pokojem
Mażąc Ewy winę
Zerwij ziemskie pęta
Rzuć światłości blaski,
Niech grzeszni i ślepi
Doznają Twej łaski.
O, Matko nieś nasze
Prośby i westchnienia
Temu, co zrodzony
Dla świata zbawienia.
Dziewico przeczysta,
Prosim Cię w pokorze,
Niechaj czyste serca
Mają sługi Boże.
I bezpieczną drogą
Prowadź nas do celu,
Wtedy szczęście nasze
Znajdziem w Zbawicielu.
Chwalmy Ojca, Syna
I Ducha Świętego,
Chwalmy wiecznie Boga
W Trójcy Jedynego.
Amen.
℣. Rozlała się wdzięczność po wargach twoich.
℟. Dlatego cię błogosławił Bóg na wieki.
|
Canticum Magnificat {Antiphona Votiva}
Ant. Spíritus Sanctus * in te descéndet, María: ne tímeas, habébis in útero Fílium Dei, allelúia.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Spíritus Sanctus in te descéndet, María: ne tímeas, habébis in útero Fílium Dei, allelúia.
|
Kantyk Magnificat {Antyfona Wotywa}
Ant. Duch Święty * zstąpi na Cię, Marjo: nie bój się, będziesz nosić w swem łonie syna Bożego, alleluja.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Duch Święty zstąpi na Cię, Marjo: nie bój się, będziesz nosić w swem łonie syna Bożego, alleluja.
|
Oratio {Votiva}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui de beátæ Maríæ Vírginis útero Verbum tuum, Angelo nuntiánte, carnem suscípere voluísti: præsta supplícibus tuis; ut, qui vere eam Genetrícem Dei crédimus, eius apud te intercessiónibus adiuvémur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {Wotywa}
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, który chciałeś, ażeby Słowo Twoje za zwiastowaniem Anielskiem z żywota błogosławionej Marji Panny, ciało przyjęło: daj, pokornie Cię proszącym; abyśmy, którzy prawdziwie Bożą Rodzicielkę wyznajemy, za Jej wstawiennictwem u Ciebie zostali wspomożeni.
Przez tegoż naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. I z nieobecnymi braćmi naszymi. Amen.
|
Incipit
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Nawróć nas ✙︎ Boże, nasz zbawco.
℟. I odwróć swój gniew od nas.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi
Psalmus 128 [6]
128:1 Sæpe expugnavérunt me a iuventúte mea, * dicat nunc Israël.
128:2 Sæpe expugnavérunt me a iuventúte mea: * étenim non potuérunt mihi.
128:3 Supra dorsum meum fabricavérunt peccatóres: * prolongavérunt iniquitátem suam.
128:4 Dóminus iustus concídit cervíces peccatórum: * confundántur et convertántur retrórsum omnes, qui odérunt Sion.
128:6 Fiant sicut fænum tectórum: * quod priúsquam evellátur, exáruit:
128:7 De quo non implévit manum suam qui metit, * et sinum suum qui manípulos cólligit.
128:8 Et non dixérunt qui præteríbant: Benedíctio Dómini super vos: * benedíximus vobis in nómine Dómini.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy
Psalm 128 [6]
128:1 Często walczyli na mię od młodości mojéj, * niech teraz powie Izrael.
128:2 Często walczyli na mię od młodości mojéj: * wszakże mię nie przemogli.
128:3 Na grzbiecie moim kowali grzesznicy: * przedłużali nieprawość swoję.
128:4 Pan sprawiedliwy uciął szyję grzeszników: * niech będą zawstydzeni i nazad obróceni wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.
128:6 Niech będą jako trawa na dachu: * która pierwéj uschła, niżeli ją wyrwą:
128:7 Którą nie napełnił ręki swojej, który żnie, * ani łona swego ten, który snopy zbiera.
128:8 I nie rzekli, którzy mimo szli: Błogosławieństwo Pańskie nad wami: * błogosławilichmy wam w imię Pańskie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 129 [7]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 129 [7]
129:1 Z głębokości wołałem k tobie, Panie: * Panie, wysłuchaj głos mój:
129:2 Niech będą uszy twoje nakłonione, * na głos modlitwy mojéj.
129:3 Jeźli będziesz obaczał nieprawości, Panie: * Panie, któż wydzierży?
129:4 Albowiem u ciebie jest ubłaganie: * i dla zakonu twego czekałem cię, Panie.
129:5 Czekała dusza moja na słowo jego: * nadzieję miała dusza moja w Panu.
129:6 Od straży porannéj aż do nocy: * niechaj nadzieję ma Izrael w Panu.
129:7 Bo u Pana miłosierdzie: * i obfite u niego odkupienie.
129:8 A on odkupi Izraela * ze wszystkich nieprawości jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 130 [8]
130:1 Dómine, non est exaltátum cor meum: * neque eláti sunt óculi mei.
130:1 Neque ambulávi in magnis: * neque in mirabílibus super me.
130:2 Si non humíliter sentiébam: * sed exaltávi ánimam meam:
130:2 Sicut ablactátus est super matre sua, * ita retribútio in ánima mea.
130:3 Speret Israël in Dómino, * ex hoc nunc et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 130 [8]
130:1 Panie, nie wyniosło się serce moje: * ani się wywyższyły oczy moje.
130:1 Anim chodził w rzeczach wielkich: * ani w dziwnych nad mię.
130:2 Jeźlim nie pokornie rozumiał: * alem wywyższał duszę moję:
130:2 Jako dzieciątko ostawione u matki swojéj, * tak odpłata na duszy mojéj.
130:3 Niechajże Izrael nadzieję ma w Panu, * odtąd aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Hymnus
Meménto salútis auctor,
Quod nostri quondam córporis,
Ex illibáta Vírgine
Nascéndo, formam súmpseris.
María Mater grátiæ,
Mater misericórdiæ:
Tu nos ab hoste prótege,
Et hora mortis súscipe.
Glória tibi, Dómine,
Qui natus es de Vírgine,
Cum Patre, et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn
Pomnij, Stwórco wszechrzeczy,
Żeś ongiś, rodząc się
Z świętego Dziewicy żywota,
Przyjął postać ciała naszego
Marjo, Matko łaski,
Słodka Matko miłosierdzia,
Ty chroń nas od wroga,
I przyjmij w godzinę śmierci.
Jezu, Tobie niechaj będzie chwała,
który narodziłeś się z Dziewicy,
oraz Ojcu i dobroczynnemu Duchowi,
po nieskończone wieki.
Amen.
|
Capitulum
Isa 7:14-15
Ecce virgo concípiet, et páriet fílium, et vocábitur nomen eius Emmánuel. Butýrum et mel cómedet, ut sciat reprobáre malum, et elígere bonum.
℟. Deo grátias.
℣. Ángelus Dómini nuntiávit Maríæ.
℟. Et concépit de Spíritu Sancto.
|
Capitulum
Iz 7:14-15
Oto, panna pocznie i porodzi syna, i nazowią imię jego Emanuel. Masło i miód jeść będzie, aby umiał odrzucać złe i obierać dobre.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi.
℟. I poczęła z Ducha Świętego.
|
Canticum Nunc dimittis
Ant. Spíritus Sanctus * in te descéndet, María: ne tímeas, habébis in útero Fílium Dei, allelúia.
Canticum Simeonis
Luc. 2:29-32
2:29 Nunc dimíttis ✠ servum tuum, Dómine, * secúndum verbum tuum in pace:
2:30 Quia vidérunt óculi mei * salutáre tuum,
2:31 Quod parásti * ante fáciem ómnium populórum,
2:32 Lumen ad revelatiónem géntium, * et glóriam plebis tuæ Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Spíritus Sanctus * in te descéndet, María: ne tímeas, habébis in útero Fílium Dei, allelúia.
|
Kantyk Nunc dimittis
Ant. Duch Święty * zstąpi na Cię, Marjo: nie bój się, będziesz nosić w swem łonie syna Bożego, alleluja.
Pieśń Symeona
Łk 2:29-32
2:29 Teraz puszczasz ✠ sługę twego, Panie, * w pokoju według słowa twego:
2:30 Gdyż oczy moje oglądały * zbawienie twoje,
2:31 Któreś zgotował * przed oblicznością wszystkich narodów:
2:32 Światłość na objawienie poganów, * i chwałę ludu twego Izraelskiego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Duch Święty * zstąpi na Cię, Marjo: nie bój się, będziesz nosić w swem łonie syna Bożego, alleluja.
|
Oratio
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui de beátæ Maríæ Vírginis útero Verbum tuum, Angelo nuntiánte, carnem suscípere voluísti: præsta supplícibus tuis; ut, qui vere eam Genetrícem Dei crédimus, eius apud te intercessiónibus adiuvémur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, który chciałeś, ażeby Słowo Twoje za zwiastowaniem Anielskiem z żywota błogosławionej Marji Panny, ciało przyjęło: daj, pokornie Cię proszącym; abyśmy, którzy prawdziwie Bożą Rodzicielkę wyznajemy, za Jej wstawiennictwem u Ciebie zostali wspomożeni.
Przez tegoż naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus, ✠ Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Błogosławieństwo. Niech nas błogosławi i strzeże wszechmogący i miłosierny Pan, ✠ Ojciec, i Syn, i Duch Święty.
℟. Amen.
|
Antiphona finalis B.M.V.
Alma Redemptóris Mater, quæ pérvia cæli porta manes,
et stella maris, succúrre cadénti,
Súrgere qui curat, pópulo: tu quæ genuísti,
Natúra miránte, tuum sanctum Genitórem,
Virgo prius ac postérius, Gabriélis ab ore
Sumens illud Ave, peccatórum miserére.
℣. Ángelus Dómini nuntiávit Maríæ.
℟. Et concépit de Spíritu Sancto.
Orémus.
Grátiam tuam, quǽsumus, Dómine, méntibus nostris infúnde: ut, qui, Ángelo nuntiánte, Christi Fílii tui incarnatiónem cognóvimus; per passiónem eius et crucem, ad resurrectiónis glóriam perducámur. Per eúndem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
|
Antyfona końcowa N.M.P.
Święta Odkupiciela Matko, któraś otwartą nieba bramą pozostała
Gwiazdo morza! Wspomóż upadły lud,
Gdy powstać usiłuje. Tyś zrodziła
Ku zdumieniu całej natury, Twojego Świętego Stworzyciela,
Panną będąc przedtem i potem, Pozdrowiona usty Gabriela,
Okaż miłosierdzie grzesznikom.
℣. Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi.
℟. I poczęła z Ducha Świętego.
Módlmy się.
Łaskę Twoją prosimy Cię Panie racz wlać w serca nasze, abyśmy, którzy za zwiastowaniem anielskim Wcielenie Chrystusa, Syna Twojego poznali, przez mękę Jego i krzyż do chwały zmartwychwstania byli doprowadzeni. Przez tegoż Chrystusa Pana naszego. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. Amen.
|